Hoe rijdt de Swapfiets?
Verrassend goed. Hij fietst vlot door de lage rolweerstand van de soepele CST Classic banden. De zit is heel erg rechtop zoals het hoort op een klassieke omafiets. Daar moet je van houden, rustig toeren gaat prima. Maar een sprintje trekken gaat lastig op de Swapfiets en voor lange afstanden is zo’n zit ook niet echt prettig. Het zadel vind ik slecht. Bol en zacht waardoor je op delen komt te zitten waar je liever niet op zit. De prijs van 12 euro (niet studenten 15 euro) vind ik goedkoop (inmiddels is het 13,50 euro en 16,50 euro, oktober 2019). Met elke dag twee ritjes kost dat maar 20 cent per ritje. Geen geld als je bedenkt dat daarvoor de Swapfiets onderhouden wordt en verzekerd is met een eigen risico van 40 euro. Ik vraag me wel af of Swapfiets die prijs kan blijven handhaven.
Wat is de kwaliteit van de Swapfiets?
De kwaliteit van de remnaaf en zadelpenstrop (hiermee zet je de zadelbuis vast) is niet geweldig. De batterijen van de lampjes zullen vrij snel leeg zijn (en die kan je gratis laten vervangen). {update mei 2018: de lampjes vervangen door onderhoudsvrije magneetlampjes bij de naaf}. De lekbestendigheid van de banden is niet hoog. En de lak springt al van de Swapfiets als je er met het kettingslot tegenaan stoot. Dit jaar kregen studenten een mooie nieuwe Swapfiets. Maar zijn ze volgend jaar ook bereid 12 euro te betalen voor gebruikte en roestige fietsen? Een voordeel is dat er geen circuit van barrels en afgedankte fietsen ontstaat. Je hoeft als student ook niet te bedenken wat je met je oude studentenfiets gaat doen. En ga je een half jaar in het buitenland studeren dan zet je het Swapfietsabonnement stop. Dus als het goed is, neemt het aantal (wees)fietsen in de openbare ruimte af. De Swapfiets heeft alleen een voordrager. Prima, maar lijkt me voor studenten een groot gemis. Want er is toch niets leuker dan met een kersverse geliefde achterop ‘s nachts naar huis te slingeren.
