Afgelopen zaterdag is Gerard van Westerloo overleden. Elf jaar geleden schreef Gerard van Westerloo zijn eerste column voor de Vogelvrije Fietser, het ledenmagazine van de Fietsersbond.
Toen ik het blad zes jaar later onder mijn hoede kreeg, voelde ik me vereerd dat zo’n gerenommeerde journalist tijd vrij wilde maken om columns te schrijven voor de Vogelvrije Fietser. Het waren natuurlijk leuke columns.
Maar zoals het gaat, zijn er ook lezers die zich aan een column ergeren. Vooral fietspadverharding maakte veel los bij de lezers. Als ze een brief of een mailtje stuurden, kregen ze van Gerard van Westerloo altijd een vriendelijk antwoord. En die antwoorden waren al even goed geschreven als de columns zelf.
Hoe graag Gerard van Westerloo ook fietste, op een gegeven moment vertelde hij dat hij alle mogelijke onderwerpen wel had behandeld. Hij vroeg vriendelijk of hij na vijftig columns afgelost kon worden. Natuurlijk kon dat. Ik was alleen maar blij dat hij zo lang columns voor de Vogelvrije Fietser had geschreven.
Michiel Slütter, hoofdredacteur van de Vogelvrije Fietser
Categorieën