Direct naar inhoud

Wat hebben we bereikt?

Vanaf 1975 staat de Fietsersbond op voor de belangen van fietsers. Mét resultaat.

1. De Fietsersbond heeft de fiets gered

In de jaren zeventig wilden stadsbesturen de weg – letterlijk − vrijmaken voor de auto. Voor de fiets was geen plek. Fietsers pikten dat niet. Overal in het land vochten actiegroepen voor de fiets. In 1975 verenigden zij zich in de Eerste Enige Echte Nederlandse Wielrijdersbond (ENWB). Veertig jaar later blijkt dat de actievoerders van destijds visionairs waren. Binnensteden zijn autoluw gemaakt. De fietser heeft ruim baan. We fietsen nu vijftien miljard kilometer per jaar. En niemand wil nog snelwegen in het centrum en parkeerplaatsen op het marktplein. Lees meer over het succes van de fiets in bijvoorbeeld Groningen en Amsterdam.

Van ENWB naar ENFB en Fietsersbond

De Fietsersbond werd 1975 als de Eerste Enige Echte Nederlandse Wielrijdersbond (ENWB) opgericht. De naam was een overduidelijke verwijzing naar de ANWB, die zich alleen bekommerde om de automobilisten. De ANWB kon de naam niet waarderen en stapte naar de rechter. De ENWB veranderde de naam toen in Echte Nederlandse Fietsers Bond (ENFB). En dat werd in 2000 de Fietsersbond.

2. Fietser niet langer vogelvrij

De titel van ons veertig jaar oude tijdschrift − Vogelvrije Fietser − is geen toeval. De ongevalscijfers uit de jaren zeventig zijn verbijsterend hoog. Meer dan 500 fietsers kwamen er toen jaarlijks om in het verkeer. Ter vergelijking: in 2013 verongelukten 200 fietsers in het verkeer. Bedenk daarbij dat er nu meer fietsers en auto’s zijn en dat het verkeer veel drukker is. Fietsen is veiliger geworden omdat de auto aan banden is gelegd. De Fietsersbond heeft actie gevoerd en gelobbyd voor 30-kilometergebieden, drempels en vrijliggende fietspaden. Met succes.

3. 37.000 kilometer fietspad

Het lijkt alsof fietspaden bij Nederland horen zoals windmolens en tulpen. Maar dat is niet altijd zo geweest. Natuurlijk waren er wel fietspaden, maar als je naar oude foto’s van de steden kijkt, zie je vooral hoe fietsers zich tussen vrachtwagens en ander verkeer moesten wagen. De Fietsersbond heeft onvermoeibaar gehamerd op het belang van geasfalteerde en vrijliggende fietspaden. Het resultaat na veertig jaar: 37.000 kilometer fietspad.

4. Brommers naar de rijbaan

Snorscooters zijn nu -vooral in Amsterdam- de gesel van de fietser. In de jaren negentig werd die rol vervuld door de brommer. In 1999 ging die, na een jarenlange campagne van de Fietsersbond, naar de rijbaan.

5. Stationsstallingen

Een van de meest gefotografeerde gebouwen van Amsterdam was de fietsflat bij het Centraal Station. Bijna de helft van alle treinreizigers komt met de fiets naar het station. Dat daar iets voor geregeld moest worden, sprak voor NS en gemeenten niet vanzelf. De Fietsersbond heeft onvermoeibaar gepleit voor meer en betere stallingen. Ook hebben acties, lobby’s en protesten van de Fietsersbond verplicht betaald parkeren afgewend. De Fietsersbond stelde voor om de eerste dag stallen gratis te maken. NS heeft dit voorstel omarmd.

6. OV-fiets

In de jaren zeventig werd een plan voor ‘gele leenfietsen’ bij de stations door de NS-directie weggehoond. Maar de Fietsersbond gaf niet op. Inmiddels is de OV-fiets niet meer uit het straatbeeld weg te denken. En NS wil niet meer zonder de OV-fiets. Meer dan een miljoen ritten worden jaarlijks op de geelblauwe leenfietsen gemaakt. De Fietsersbond stond in 2003 aan de wieg van het succesvolste en enige rendabele leenfietsensysteem ter wereld.

7. Fietsersbond Routeplanner

De Fietsersbond Routeplanner – twee miljoen bezoekers per jaar − is gemaakt voor en door fietsers. In het hele land voeren vrijwilligers in een speciaal programma gegevens over wegen en fietspaden in. Heel belangrijk, want bestaande digitale kaarten zijn niet geschikt om een fietsroute mee te plannen. Fietspaden en doorsteekjes zijn daarin niet apart aangegeven. Als je met een TomTom-achtig programma een route uitstippelt word je in het ergste geval op je fiets naar de A2 gedirigeerd. De vrijwilligers voegen allerlei extra fietsgegevens aan de digitale kaart toe over bijvoorbeeld het wegdek (asfalt, tegels), de omgeving (groen, lawaai), tijdelijke omleidingen en nog veel meer. Zo kun je de kortste route, maar ook een racefietsroute of een makkelijk-doorfiets-route plannen.

8. Dodehoekspiegel

Afslaande vrachtwagens zijn gevaarlijk voor fietsers. Hoe goed de chauffeur ook zijn best doet; hij kan niet alles zien. En vroeger kon hij zelfs niet goed zien of er fietsers naast zijn vrachtwagen stonden of reden. De Fietsersbond voerde daarom campagne voor een verplichte dodehoekspiegel. En die is er in 2003 ook gekomen.

9. Fiets en trein

NS wilde veertig jaar geleden af van het fietsvervoer. Protesten tegen het afschaffen van het fietsvervoer door NS zijn de aanleiding voor de oprichting van de Eerste Enige Echte Wielrijders Bond (ENWB), die later Fietsersbond ging heten. In 1982 organiseerde de Echte Nederlandse Fietsers Bond (ENFB) een grote manifestatie ‘Fiets-en-trein-op-één-lijn’ om te laten zien dat de combinatie van fiets en trein een prima alternatief is voor de auto. De ENFB wil huurfietsen op stations en het (betaalbaar) meenemen van de fiets in de trein. Ook de plannen om de vouwfiets te weren uit de trein heeft de Fietsersbond telkens weten af te wenden.

10. Veilige routes bij jou in de buurt

Gevaarlijke kruisingen worden niet vanzelf aangepast. Kortere wachttijden bij de verkeerslichten, goede stallingen en rekken komen er ook niet vanzelf. 2.000 actieve leden in 168 lokale afdelingen spitten onvermoeibaar beleidsstukken door, doen voorstellen, overleggen met ambtenaren en wethouders, en voeren actie. Met als resultaat een veiligere en aantrekkelijkere leefomgeving voor iedereen.

11. Veilige auto’s voor fietsers

Tien jaar geleden vroeg de Vogelvrije Fietser zich af waarom auto’s alleen veiliger voor de inzittenden worden. Autofabrikanten maakten zich toen absoluut niet druk over de gevolgen van een botsing voor fietsers. Het artikel in de Vogelvrije Fietser was het begin van een Fietsersbond-onderzoek naar een airbag voor fietsers waar TNO, Volvo, Autoliv en het ministerie van Verkeer en Waterstaat aan mee hebben gedaan. Inmiddels werkt TNO aan een testprotocol voor Euro NCAP, een instituut dat auto’s op veiligheid test. Als dat protocol eenmaal is aangenomen, moeten fabrikanten iets bedenken om auto’s veiliger voor fietsers te maken.

Wij willen nog veel meer voor jou als fietser doen!

Lang niet overal krijgt de fietser de aandacht die hij verdient. Daarom blijven wij ons onvermoeibaar inzetten voor een schoon, gezond en gelukkig Nederland Fietsland.