De zegeningen van Nantes

Kunst langs de Loire

Een olifant, zeeslang en bootje met een ziel

Fietser wordt natgespoten door een olifant in Nantes

Nantes maakt het fietsers naar de zin met kunst en brede fietspaden. Langs de Loire eet je oesters, slaap je in een kasteel en vergaap je je aan een reusachtige zeeslang.

Reusachtige poten storten met hun volle gewicht op het wegdek neer. Getrompetter. Enorme oren wapperen in de lucht. Een olifant midden in de stad? Ja, maar een houten. Het twaalf meter hoge gevaarte beweegt zich sloom voort met zo’n vijftig passagiers op zijn rug.
Mijn fietsmaatje fietst opgetogen om het dier heen. Daar lijkt de olifant niet echt van gecharmeerd. Althans, de bestuurder. Keer op keer richt hij de slurf op het kleine mannetje op twee wielen en spuit hem nat. Geen probleem; in de felle zon verdampen de druppels direct.
Een oude scheepswerf op Île de Nantes is omgevormd tot kunstzinnige broedplek met gekke verschijningen: Les Machines de l’Île. Een samenspel van Jules Verne’s fantasiewerelden en het mechanische universum van Leonardo da Vinci. Klim op een spin van huiveringwekkende proporties of in een diepzeehengelvis.

Rijkdom

En dat terwijl je in de binnenstad net nog langs een kolossaal kasteel en operahuis in Italiaanse stijl fietste. Nantes was in het verleden door de handel en slavernij een rijke stad. Als je de veerpont pakt sta je zo in Trentemoult, een voormalig vissersdorp waar de smalle straatjes met huizen in knalkleuren een vrolijk doolhof vormen. Schrijver Jules Verne, geboren in Nantes, vond Trentemoult perfect als het decor voor kapitein Nemo.
Oké vooruit, nog even een paar verse oesters op het terras, met uitzicht op de rivier. En dan verder over de fietsroute La Loire à Vélo (route 6), die je in bijna zeventig kilometer naar Saint-Brevin aan de Atlantische kust brengt.

Nantes heeft goed begrepen dat extra fietspaden en kunst voor een boost zorgen. Niet alleen in de stad, ook rondom de rivier tref je op de vreemdste plekken sculpturen en kunstinstallaties. ‘Estuaire’ heet de collectie uit 2007 die om de paar jaar een stukje uitbreidt. Estuarium is de riviermonding waar zoet en zout water samenkomen.

Jessica voelt zich als een kind tussen de ijzeren dieren op Estuaire Bron: www.youtube.com

Privé-kasteel

Na 25 kilometer klimmen en dalen komen we aan bij Château du Pé, een achttiende-eeuws kasteel waarin kunstenaars een eigen draai hebben gegeven aan de kamers. Ook onderdeel van Estuaire. Rondom het kasteel is het totaal uitgestorven. Het licht is uit, nergens staat een fiets of auto. Maar als we aanbellen opent Cecile Burgaud (25) met een vriendelijke lach de deur. ‘Jullie zijn vannacht de enige gasten, dus jullie mogen zelf je kamer uitkiezen!’ Een heel kasteel voor onszelf. Gaan we in een houten doodskist slapen, tussen geprepareerde insecten, of tussen gekke, vrolijke tekeningen?

De twijfelaars (bedden) zijn wat minder comfortabel, maar ’s morgens vergeet je dat ongemak snel als je na het ontbijt in de stralende zon op de fiets stapt. Nog even op een bankje zitten bij de kunstfontein ‘Did I miss Something’ en je pikt de route weer op, die nu wel langs de Loire voert in tegenstelling tot het stuk ervoor waar industrie in de weg stond.

Komisch bootje waarvan het plastic gesmolten lijkt
Komisch bootje waarvan het plastic gesmolten lijkt Beeld-auteur: Jessica de Korte

Zeilboot met een ziel

Er staat een licht briesje. Een bruine kiekendief snelt voorbij. Ondertussen zoeken we ietwat ongeduldig naar Misconceivable. Als je zo’n kunstroute volgt, ben je toch een beetje bang iets te missen. En, wat precies de bedoeling is: je gaat nóg aandachtiger kijken.

Bij Canal de la Martinière staat een bordje. We zoeken naar iets wat afwijkt en  zien een blauw zeilbootje bij de sluis dat op de kant ligt. In een rare, gebogen vorm, alsof het plastic gesmolten is, reikt de boeg naar het water. Volgens de kunstenaar hebben objecten een ziel en dit bootje voelt zich tot de onweerstaanbare rivier aangetrokken. Het ziet er komisch uit.

Vanaf hier trap je verder langs het 135 jaar oude kanaal, dat het waterniveau in de omliggende moerassen en de baai van Bourgneuf regelt. Door het water glijdt een waterrat kalmpjes naar de overkant. Na nog een paar meters zwemmen, kiest hij uiteindelijk voor de veilige oevers aan de overkant.

Dubbele bewegwijzering

Families fietsen vooral langs het meer oostelijk gelegen, vlakkere deel bij Orléans en Tours, maar op de route die wij fietsen, schrik je bijna als je een andere weggebruiker tegenkomt. De route is dubbel bewegwijzerd, heel relaxed. La Loire à Vélo loopt over de Vélodysséé (route 1), een route van Bretagne naar de grens met Spanje. Als je de smaak te pakken hebt, kun je dus nog wel even door peddelen!

In het plaatsje Paimboeuf kruist het fietspad de Loire. Twee vissers werpen hun hengels uit, terwijl een kunstzinnige koe van oude treinrails en ander ijzerwerk toekijkt. Iets eerder ben je al langs Le Jardin Étoilé gefietst, een houten bouwwerk met trappen en holletjes, waarop je kunt klimmen.

‘Met die uitstekende hoorns lijkt het bouwwerk net een dinosaurus’, merkte mijn fietsmaatje daar op. ‘Gebaseerd op het sterrenbeeld Kleine Beer en de vier hoofdstreken van een kompas,’ merkt de beschrijving op de kaart op. Maar ook ik zie ineens de staart van een Stegosaurus.

Glimmende (kunst)zeeslang bij Nantes
Glimmende zeeslang Beeld-auteur: Jessica de Korte

Zeeslang

De weg kronkelt verder door wat dorpen. Charmante huizen met blauwe luiken, maar vooral heel veel witte en strakke nieuwbouw. En dan is daar de Atlantische Oceaan. Waar je nog een keer op zoektocht kunt. Naar de Serpent d’Océan, een zeeslang, een Franse Loch Ness.
Hij ligt verborgen achter een paar duinen en is meer dan honderd meter lang, het aluminium glinsterend in de zonnestralen. Het is net een aangespoeld skelet. Kunstenaar Huang Yong Ping liet zich voor zijn serpent inspireren door de Chinese mythologische draken. Het beest maakt eenzelfde draai als de nabije brug naar Saint-Nazaire, waar het eindpunt van de fietsroute ligt.
De industrie aan de overkant verbleekt bij al dat moois.

Praktische info

Meer informatie: nantes-tourisme.com
paysdelaloire.co.uk
nl.france.fr.

Nantes ligt 855 kilometer van Utrecht. KLM/Air France vliegt rechtstreeks vanaf Amsterdam. Je kunt natuurlijk ook met de TGV naar Nantes. Een fiets huren kan bij een van de locaties van Detours de Loire. De fietsen kun je in Nantes ophalen en inleveren bij eindpunt Saint-Nazaire. Je moet wel borg betalen: locationdevelos.com. De fiets kan ook mee met de trein van Saint-Nazaire naar Nantes. Pass Nantes is een handige voordeelpas. Meer info: nantes-tourisme.com. Kijk ook op: paysdelaloire.co.uk en nl.france.fr. Op zondag is Château du Pé van 14.00 tot 18.00 uur open voor bezoek: chateaudupe.fr/en. In juli en augustus barst Nantes extra van de kunst tijdens Voyage à Nantes: levoyageanantes.fr.

Fietsroute: velodyssey.com en fietsen-loire.com en estuaire.info.

Leuke adresjes in Nantes

La Cigale, 4 Place Graslin, Nantes.
Brasserie met schitterend decor en heerlijk eten. Ooit het hoofdkwartier van de surrealisten.

Bistrot l’Alchimiste, 7 Rue Saint-Denis, Nantes.
Eigenaresse en oenoloog Béatrice Dominé tovert ware kunstwerkjes op tafel en kiest zelf de wijn.

Le Lieu Unique, 2 Rue de la Biscuiterie, Nantes.
In de oude koekjesfabriek LU huist een kunst- en muziekcentrum met een heerlijk terras.

Jules Vernes Museum, 3 Rue de l’Hermitage, Nantes
Leuk museumpje, helaas met enkel Franse teksten.

Château des ducs de Bretagne, 4 Place Marc Elder, Nantes
Fraai opgeknapt, multimediaal, historisch museum.

Confiserie Chocolaterie Gautier Débotté, 9 rue de la Fosse, Nantes
Chocoladeboetiek uit 1870 met marmeren vloer en kroonluchters.

Categorieën

Jessica de Korte

Jessica de Korte

Freelance journalist