Op de fiets ben ik gelukkig. Dankzij fietsen kan ik mijn gedachten ordenen. Vroeger verveelde ik me tijdens de zomervakanties. Nu fiets ik met veel plezier, maar ik ervaar uitdagingen. Tijdens het fietsen ontdekte ik dat andere mensen sneller oversteken. Dit ligt aan mijn autisme. Wat gebeurt er in mijn hoofd, waardoor dit anders werkt? En hoe zit dit met andere mensen met autisme?
Autisme is een afwijking in de hersenen. We voelen en beleven de dingen anders dan mensen zonder autisme. Zintuigelijke ervaringen zijn intenser. We hebben moeite met veranderingen en onverwachte gebeurtenissen. We vinden het lastig om in te spelen op gedrag van andere mensen. We hebben moeite met aanpassen.
Om de drukte te vermijden fiets ik een andere route dan een vriend tussen onze huizen. Hij heeft geen autisme. Hij fietst de route die de Fietsersbond Routeplanner aangeeft. Ik maak meer kilometers, omdat ik kies voor rustige rechte wegen.
De verschillen tussen onze routes kan ik vanuit autisme verklaren. Maar zijn mijn uitdagingen voor mensen met autisme herkenbaar? Daarom vroeg ik andere mensen om een reactie. De vragenlijst stelde ik samen op basis van wat ik las over de kenmerken van autisme en mijn eigen ervaring. De enquête verspreidde ik via social media. Dit is een verkenning. Er reageerden meer mensen dan verwacht. 188. Waarvan 108 met autisme. Hierdoor kreeg ik een eerste indruk van opvallende verschillen tussen mensen met en mensen zonder autisme.
Fietsers met autisme kunnen wel ontspannen door fietsen, maar hebben daarvoor behoefte aan een rustige omgeving. 62% van de fietsers met autisme geeft aan een rustige omgeving nodig te hebben. Bij de niet-autisten is dit 42%. 10% van de mensen met autisme kan zich niet ontspannen door te fietsen. Bij de niet-autisten is dit percentage slechte 2%.
Alle respondenten geven aan liever alleen te fietsen. Van de niet-autisten geeft 93% aan geen problemen te hebben als ze met iemand anders fietsen. Van de autisten heeft 74% geen problemen. Dus 26% heeft wel problemen als ze met iemand anders samen fietsen. Autisten merken hierover op, dat het afhangt van de situatie. Samen fietsen is een uitdaging. Alleen als er helderheid is gaat het makkelijk. Een respondent schrijft over samen fietsen: “Ligt er aan met wie.” Een andere respondent: “Met vaste persoon op vaste route is het okay. Anders minder fijn”
Terwijl ik deze enquête samenstelde werd ik door een andere fietser krap ingehaald. Ik merkte dat ik er last van had. Als bij verkeerslichten iemand te dichtbij komt vind ik dat niet fijn. Dit bleek niet alleen mijn ervaring. 60% van de autisten vindt het vervelend als mensen te dichtbij komen in drukke situaties. Dit een stuk hoger dan de mensen zonder autisme, bij hen is het 46%.
Een van de redenen om met dit onderzoek te beginnen was dat ik zag dat andere mensen sneller oversteken. Deze aanname bleek niet alleen op mij van toepassing. Van de mensen met autisme vermijdt 56% drukke oversteken. Onder mensen zonder autisme is dit percentage 28%.
We vermijden drukke oversteken, omdat we deze uitdagender vinden. Voor mensen zonder autisme is het makkelijker. Van deze groep vind 61% oversteken makkelijk. Onder de mensen met autisme is dit maar 34%. Onder deze groep is oversteken lastiger als het druk is. 57% vindt dit lastig. Onder niet-autisten is dit 27%.
Na een dag hard werken ben ik moe. Ik fiets naar huis. Ik sta bij een oversteek en zie de auto’s voorbij schieten. Dan denk ik: “Deze had ik kunnen hebben.” Mijn hersens kunnen de informatie dan niet meer verwerken. Ik ervaar dit niet als enige. 42% van mijn doelgroep ervaart dit als een uitdaging. Onder mensen zonder autisme is dit 16%.
Aanbevelingen van mensen met autisme zijn meer structuur in het verkeer, zoals vrij liggende fietspaden en overzichtelijke oversteken.
Concluderend zijn er duidelijke verschillen tussen het verkeersgedrag van mensen met en mensen zonder autisme. Mijn onderzoek was een verkennend onderzoek. Er is vervolgonderzoek nodig. Graag draag ik daar aan bij. Mocht je dit een belangrijk onderwerp vinden en er meer over willen weten mail naar Daan van der Burgh [email protected]
Recente berichten
-
Khalid: ‘Ik herinner me nog steeds mijn eerste klant’ Khalid: ‘Ik herinner me nog steeds mijn eerste klant’
Khalid hielp op zijn veertiende al een buurman met fietsen repareren. Nu runt hij een eigen bedrijf met mobiele fietsenmakers.
Gepubliceerd op: -
Dokter Joep: ‘Met de fiets ben ik net zo snel’ Dokter Joep: ‘Met de fiets ben ik net zo snel’
Artsen waren toch mensen in dure auto’s? Haagse huisarts ter Haar komt met de bakfiets.
Gepubliceerd op: -
Column fietskoerier Wendy: Keukenraamritueel Column fietskoerier Wendy: Keukenraamritueel
De gezichten op de paar adressen waar ik wél moet aanbellen ken ik inmiddels. Eén vrouw springt er echt uit.
Gepubliceerd op: