Die reactie snap ik. Op de Fiets- en Wandelbeurs komen mensen die vaak op vakanties in het buitenland gaan wandelen of fietsen. Iedereen die wel eens in het buitenland heeft gefietst weet hoe onveilig en oncomfortabel dat vaak is.
We moeten beseffen hoe goed de fietsinfrastructuur in Nederland is, dat buitenlanders zich bij ons in het fietsparadijs wanen. Maar die toppositie is niet uit de lucht komen vallen. In de jaren zestig en begin jaren zeventig dreigde de fiets in Nederland zijn prominente positie te verliezen door de opkomst van de auto. Door de opkomst van sociale bewegingen (waaruit ook de huidige Fietsersbond voortkomt) en het ontwikkelen van een goed fietsbeleid zijn we in staat geweest het fietsaandeel in stand te houden en te laten groeien. In de meeste andere Europese landen is het niet gelukt de dalende trend te keren en moet de fiets nu beetje voor beetje ruimte terugveroveren.
Wij weten nu niet beter dan dat we overal veilige, gescheiden fietspaden hebben en een maximumsnelheid van 30 kilometer in verblijfsgebieden, dat we onze fiets bij stations en in binnensteden kunnen parkeren. In bijna alle verkiezingsprogramma’s voor 15 maart wordt aandacht aan de fiets besteed. Het zijn zegeningen die we moeten tellen, elke dag weer. Tegelijkertijd vinden we dat er juist nu – in een tijd van overvolle fietspaden, met autowegen en lichamen die dichtslibben – nog meer ruimte voor de fiets gemaakt moet worden.
Categorieën
Wim Bot
(Inter)nationaal beleidsadviseur
Fietsgeluk is voor mij in Delft makkelijk en snel naar de binnenstad of naar het station kunnen fietsen. Ik ben verantwoordelijk voor de nationale en internationale beleidsbeïnvloeding; dat betekent dat ik overal en nergens probeer de fiets hoger op de agenda te krijgen. Behaalde successen waar ik trots op ben: het aannemen van de Fietsvisie 2040, het introduceren van de inmiddels gangbare term schaalsprong, extra middelen in de Tweede Kamer voor fietsenstallingen bij stations en voor snelfietsroutes, en de aanpak van scooteroverlast in Amsterdam.