In de zestiger jaren werd op het platteland vaak korte metten gemaakt met eeuwenoude paadjes. Toch wel jammer, bleek later. Op tal van plekken worden dit soort paden nu opnieuw aangelegd. ‘Ze vonden ons knettergek dat we fietsen wilden toestaan.’
‘Wat eenmaal weg is, komt niet gauw weer terug’, zegt Dominique Doedens, projectmanager van beroep en voorzitter van de Stichting Fiets- & Wandelpaden Heeten en omstreken. De nieuwe paden van het Overijsselse Heeten liggen niet op de plek van de kerkenpaden van weleer, waarover mensen van heinde en verre door de akkers naar de katholieke kerk liepen. ‘We hebben wel op oude kaarten gekeken, maar het was ondoenlijk ze te herstellen. Die oude paden liepen dwars door sloten en over de landbouwgrenzen van nu heen.’ Maar Heeten heeft wel weer veilige paden waar je geen last hebt van snelle auto’s en brommers, en vanwaar je goed zicht hebt op de prachtige landerijen met koeien, veulens en hier en daar een oude boom in het veld.
Doedens: ‘Mensen maken sinds de aanleg van onze paden veel vaker dan vroeger ’s avonds een ommetje. Dat merk je echt. Dat is goed voor de gezondheid, maar het maakt de omgeving ook aantrekkelijker. Mensen gaan op vakantie om mooie dingen te zien, maar wat is er leuker dan dat je thuis ook van de omgeving kunt genieten. Nu kun je binnendoor naar het Overijssels Kanaal lopen en vandaar in de verte de contouren van het dorp zien liggen. Dat kon vroeger niet eens.’
De Stichting Stichting Kerkepaden Zieuwent was een voorbeeld voor de Stichting Fiets- & Wandelpaden Heeten en omstreken
Categorieën