Wie is er aansprakelijk wanneer je letsel oploopt doordat je fiets zomaar kapot gaat?

Wat als je fiets ineens minder betrouwbaar blijkt en jij letselschade oploopt doordat deze zomaar kapot gaat? De Rechtbank Noord-Holland deed uitspraak in zo’n zaak. Daarbij draaide het allemaal om productaansprakelijkheid.

Wat is productaansprakelijkheid?

Productaansprakelijkheid is in Nederland vastgelegd in artikel 6:185 BW dat stelt dat een producent aansprakelijk is voor schade veroorzaakt door een defect product. Dat kan variëren van gebrekkige elektrische apparaten die brandwonden veroorzaken tot defecte auto-onderdelen die leiden tot verkeersongevallen. Volgens de Nederlandse wet is een product gebrekkig als het niet de veiligheid biedt die een gebruiker redelijkerwijs mag verwachten.

In het geval van letselschade, zoals brandwonden of breuken, moeten consumenten zelf bewijzen dat het defecte product inderdaad de schade heeft veroorzaakt. Een voorbeeld is een frituurpan die explodeert en letsel veroorzaakt. Een claim moet binnen drie jaar een claim worden ingediend om een succesvolle schadevergoeding te verkrijgen

Frame doormidden

Terug naar de zaak waar deze blog mee begon. Een fietsster had een fiets waarvan het frame tijdens het fietsen doormidden brak. Ze claimde dat ze daar letselschade door opliep. Ze stelde bovendien dat het product niet voldeed aan de verwachtingen van veiligheid, zoals vereist in de wet. Bij productaansprakelijkheid ligt de bewijslast bij de consument. Die moet aantonen dat het product gebrekkig was en dat het gebrek de oorzaak van het letsel is. De Rechtbank Noord-Holland stelde vast dat er sprake was van een gebrek aan het frame van de fiets: een lasverbinding was door een slechte las gescheurd. De verzoekster (de fietsster) wilde twee producenten aansprakelijk stellen. De rechtbank stelde dat één van de twee aansprakelijk was; de andere partij zagen ze niet als producent en dus gaat die partij vrijuit.

Aandachtspunten bij productaansprakelijkheid: het belang van bewijslast en verjaring

De bewijslast in productaansprakelijkheidszaken ligt in eerste instantie bij de consument. Die moet aantonen dat er een direct verband bestaat tussen het gebrek en het letsel. De consument hoeft echter niet onomstotelijk aan te tonen dat het product de oorzaak was, maar moet wel aannemelijk maken dat dit het geval is. Verder kan het verzamelen van aankoopbewijzen, gebruiksaanwijzingen, foto’s van het letsel, en doktersverklaringen kan essentieel zijn om een claim succesvol te onderbouwen.

Daarnaast geldt er in Nederland een verjaringstermijn van drie jaar voor productaansprakelijkheidsclaims. Dit betekent dat de claim moet worden ingediend binnen drie jaar na het ontstaan van het letsel. Verder vervalt het recht op schadevergoeding tien jaar na het moment dat het product op de markt werd gebracht. Ook dat beperkt de mogelijkheid om te claimen.

Rol van de producent en aansprakelijkheid

De producent is de primaire aansprakelijke partij in gevallen van productaansprakelijkheid. Als de producent onbekend is, kan ook de importeur of de verkoper aansprakelijk worden gesteld. Dit biedt consumenten de mogelijkheid om snel actie te ondernemen, zelfs als ze niet precies weten wie verantwoordelijk is voor het gebrekkige product. Dit werd ook benadrukt in de beschikking van de Rechtbank Noord-Holland, waarin de rechter duidelijk stelde dat de consument recht heeft op schadevergoeding wanneer bewezen is dat het product een gebrek vertoont dat redelijkerwijs niet verwacht kon worden.

Twijfel je over het starten van een productaansprakelijkheidsclaim, dan raden wij je aan contact op te nemen met een letselschade-expert. Zij kunnen helpen met het verzamelen van bewijs en het indienen van een claim.