Vanwege het 50-jarig jubileum van de Fietsersbond zijn de routes voor ons routeboekje dit jaar gemaakt door vrijwilligers van de Routeplanner. Zij kennen hun gebied als geen ander en weten dus de mooiste en verrassendste plekjes te vinden. Bij één route hadden we nog geen geschikt beeld voorradig en laat dat nu net in mijn spreekwoordelijke achtertuin zijn. Dus ging ik op pad, op zoek naar leuke plaatjes en plaatsjes.

Tekst: Eelco den Boer-García

Voor ik begin, moet ik eerlijkheidshalve toegeven dat ik van vogels weinig verstand heb. Ik kan nog net het verschil zien tussen een gans, een zwaan en een ooievaar, maar dan houdt het ook wel op. Dus wat dat betreft ligt de Vogelaarroute voor mij niet direct voor de hand. Maar het duurt niet lang voordat ik de eerste vogelaars spot. En aan vogels is zeker ook geen gebrek, al weet ik dus niet precies welke soorten het allemaal zijn.

Bingo

Wanneer ik ‘s ochtends op pad ga, zijn er al veel vroege vogels actief. Maar dat zijn vooral roeiers, hardlopers en natuurlijk wielrenners. Net op het moment dat ik in de molenrijke Munnikenpolder linksaf wil slaan, schiet een rechtdoor gaand peloton hardrijders me voorbij. Ze geven netjes aan wat ze van plan zijn en bedanken me vriendelijk dat ik even heb ingehouden. De bingokaart met positieve ervaringen is al bijna vol.

Polderarchitectuur

Bij het verkeersknooppunt aan de A4 is de Polderfabriek een geschikte plek voor een koffie- of lunchstop. Helaas is de uitzichttoren (nog) niet geopend, want dat zou een mooi panorama bieden over het polderlandschap. De route trekt landinwaarts, richting Koudekerk aan den Rijn en Hazerswoude-Rijndijk. Een strook van fraaie polderarchitectuur trekt voorbij met een opvallende combinatie van authentiek en modern. Soms zelfs in één en hetzelfde gebouw, zoals een tot kantoor omgebouwde watertoren.

Highlands

In het Buytenpark, een voormalige puinstort die nu een heuvelachtig recreatiegebied vormt, ligt aan de voet van skipiste SnowWorld een kudde Hooglanders te chillen. De ‘Zoetermeerse Highlands’ zijn op een paar bruggen en drempels na het enige hoogteverschil op de route. Een paar smalle polderpaadjes, waarvan eentje met een hek aan het begin en eind, zijn de meest noemenswaardige obstakels. Maar er zijn genoeg bredere alternatieven voor deze stukken, getuige ook het flinke aantal duofietsen dat ik onderweg tegenkom.

Hoogtepunt

Vooraf had ik stiekem even gekeken naar scenario’s om bij slecht weer of vermoeidheid wellicht een stukje af te steken. Het meest voor de hand liggend leek dan een doorsteek van Zoetermeer terug naar Leiden, wat op de kaart slechts een polder lijkt. Maar toen las ik dat routemaker René Dool deze Nieuwe Driemanspolder juist als hoogtepunt van de route omschreef. Gelukkig werkten het weer en de benen mee, maar anders had ik ook voldoende energie gekregen van dit inderdaad prachtige stukje om door te blijven gaan. De waterplas steekt bijzonder fraai af tegen de skyline van Den Haag in de verte.

Vogelkijkhut

Recreatiegebied Vlietland (door marketeers ook wel de Riviera van de Randstad genoemd) vormt een waardige afsluiter van de tocht. Bij Vogelplas Starrevaart duik ik nog even een vogelkijkhut in. Een vader en zoon zitten er al te turen naar de vele vogels. De jongen zegt vol trots dat hij drie flamingo’s heeft gezien. Helaas heb ik geen verrekijker of telelens om dat te kunnen bevestigen, maar ik geloof hem direct.

Na vijftig kilometer kom ik voldaan thuis in het centrum van Leiden, bij de meeuwen die ik dan wel weer nagenoeg allemaal bij naam ken. Ik heb veel nieuwe plekken ontdekt en vooral geleerd om beter om me heen te kijken, in plaats van alleen maar zo hard mogelijk te trappen. Om fotopunten te spotten, maar ook vogels en vriendelijke vogelaars.