Wendy van Roosmalen (27) is fietskoerier bij De Fietskoerier Utrecht. Ze is planner, zet routes uit en zit zelf ook op de fiets. Ze komt bij arm en rijk, en fietst door weer en wind. 

Wat betekent fietsen voor jou?

‘Het geeft me zelfvertrouwen. In de tweede lockdown in 2021 zocht ik een goed tijdverdrijf. Omdat ik van mijn werk als fietskoerier wist dat ik fietsen leuk vond, ben ik fietstochten gaan maken. Die hobby is de pan uit geëscaleerd. Ik ontdekte al gauw dat ik veel liever zo ver mogelijk fiets, dan zo snel mogelijk. Het is echt een avontuur dat ik met mezelf aan ga. Eerst reed ik nog zonder fietscomputer, waardoor ik vaak verdwaalde. Toch kwam ik elke keer thuis. Daar heb ik van geleerd dat het altijd wel goedkomt. Op mentaal vlak is dat ook een waardevolle les. Ben ik mentaal verdwaald? Dan voel ik: ik vind de weg wel terug. Dat had ik vroeger minder.’

Waar fiets je naartoe?

‘Afgelopen jaar heb ik superveel plezier gehad van wielervrienden.nl. Als je daar je Strava-gegevens inlaadt kun je zien in welke gemeentes je al hebt gefietst. Die worden dan blauw. Het werd een spelletje om alle gemeentes gehad te hebben. Inmiddels is heel Nederland, op de Waddeneilanden na, een grote blauwe vlek.’

Wat was de mooiste fietsgemeente?

‘De drie zuidelijkste gemeentes van Zeeland hebben me bijzonder verrast. Ik vertrok die dag uit Utrecht en ben via de haven van Antwerpen Zeeland in gefietst. Eerst kwam ik België nog door een spookdorp bij een kerncentrale: Doel. Daarna reed ik het Zeeuwse dorpje Paal in. Geen saaie havenindustrie, zoals verwacht, maar dijkjes. En huisjes aan dijkjes. Lekker kneuterig. Ook erg mooi vond ik het vestingstadje Hulst.’

Waar denk je aan tijdens al die uren alleen?

‘Lange fietstochten dwingen me tot zelfreflectie. Geregeld gaat er iets mis onderweg. Hoe verder je fietst, hoe groter die kans. Hoe ik op een lekke band reageer, of een gemiste pont, vertelt me veel over mijzelf. Dat vind ik interessant. Ik deal steeds beter met tegenslagen. Twee jaar geleden ging ik voor het eerst in m’n eentje op fietsvakantie. Toen had ik een lijstje gemaakt van alles wat mis kon gaan. ‘Paniekbingo’ noemde ik het. Afstrepen maar, dacht ik, maar dat viel mee. De neiging om alles te plannen heb ik niet meer. Ik zie het allemaal wel. Ben niet zo bang meer voor tegenslag.’