Marc Peeters (66) kreeg het lidmaatschap van de Fietsersbond aanvankelijk cadeau, maar is altijd lid gebleven. Van een van zijn vroege acties zit nog een foto in de archieven.

Wat staat er op deze foto?

‘Ik ben de man die de hand opsteekt. We voerden actie namens de ENWB, zoals de Fietsersbond toen nog heette. Hij is gemaakt vanuit de Hoefkestraat 21 in Eindhoven, waar ik in een woongroep woonde. Met onder andere Joris, die me een lidmaatschap van de Fietsersbond cadeau heeft gedaan toen en die denk ik deze foto heeft gemaakt. Ik was daar zelf nog niet zo heel bewust mee bezig, maar ik ben altijd lid gebleven.Volgens mij was het een zaterdagmiddag. Achter mij rijdt iemand met een stuur vol bellen. Onderweg kwamen we mensen tegen die hun auto stonden te wassen. Daar moesten we natuurlijk wel wat van zeggen, en dus zongen we ‘O, wat is ie mooi…’ Mensen met auto’s, dat vonden we zo burgerlijk, zo VVD. Auto schreven we standaard als AUWTO.

Fijn dat ik fiets

‘Ons huis had als bijnaam 7+. Want we woonden er met zeven mensen plus een kat. Het huis ernaast heette 6-. Want zij hadden geen kat. Op mijn fiets zat de sticker ‘Fijn dat ik fiets’. Die was gemaakt als reactie op de sticker van de RAI/BOVAG: Blij dat ik rij. We hadden ook een fietsclub. Elke woensdagmiddag om half zes, na de colleges,  verzamelden we ons op de hoek met zo’n vijf tot vijftien mensen, afhankelijk van het weer. Negentig procent van hen was ook lid van de ENWB.’

Nooit meer zonder fiets

‘We zijn ooit vanuit dat studentenhuis in Eindhoven vertrokken om naar de Middellandse Zee te fietsen. Iedere dag is een ontdekking en ben je verder van huis. Ik heb veel goede herinneringen aan bergen. Dat je alleen met roofvogels bent of met marmotten die wegschieten. Daar word ik erg gelukkig van. Lang geleden ben ik met schoolvrienden met de auto op vakantie geweest naar Schotland. We hebben veel lol gehad, maar onderweg kwamen we fietsers tegen van wie eentje een ENWB-shirt droeg en toen dacht ik: dat is wat ik mis. De fiets. Het was de eerste en laatste vakantie zonder fiets.’

Heb je nog meer gedaan voor de Fietsersbond?

‘Ik ben nooit een vergadertijger geweest, heb geen geduld voor al dat geouwehoer, maar ik schreef wel eens stukjes. Toen ik bij TNO ging werken en naar Leiden verhuisde, zat ik daar ook bij de Fietsersbond, allemaal vrienden en vriendinnen waren dat. Ik heb nog een keer een wethouder geïnterviewd. Daar was ik wel trots op.’