Blij dat ik veilig en gezond kan fietsen
De afgelopen weken is er veel te doen geweest over de wens van de vier grote gemeenten om de snorscooters van de fietspaden te halen. De burgemeester van Amsterdam kondigde op 5 januari aan dat dit jaar nog alle scooters naar de rijbaan worden verwezen. De reacties in de traditionele en op de sociale media lopen uiteen van liefdesverklaringen aan de burgemeester tot scepsis, zorg om de verkeersveiligheid en bagatellisering van het probleem. De discussie over het probleem en de oplossing is bijna een replica van die in de jaren negentig. Een jaar lang experimenteren in Den Haag, Apeldoorn en Tiel toonde toen aan dat het voor de bromfietsers veiliger was om op de rijbaan te rijden en voor de fietser gezonder en rustiger. In 1999 werd bij wet bepaald dat de brommers binnen de bebouwde kom naar de rijbaan gingen.
De Tweede Kamer buigt zich deze maand twee keer over het probleem en de oplossing: in vergaderingen over de leefomgeving en over verkeersveiligheid. De Fietsersbond dringt er op aan in te gaan op het verzoek van de grote steden om verplaatsen van snorfietsen naar de rijbaan met helmplicht mogelijk te maken. Daarvoor zijn legio argumenten vanuit de verschillende invalshoeken gezondheid, milieu en verkeersveiligheid.
Gezondheid
Uit het deze zomer gepubliceerde TNO-rapport over emissies van brom- en snorfietsen bleek dat deze de bestaande normen overschrijden en meer dan tienmaal zo veel ultrafijnstof uitstoten als een personenauto. Volgens het Longfonds is de uitstoot van snorscooters op de fietspaden vanuit gezondheidsoogpunt onverantwoord: “Fijnstof is een risico voor fietsers, die vaak dieper ademhalen omdat ze met een fysieke inspanning bezig zijn”.
Veiligheid
Op 4 december schreef wethouder Wiebes van Amsterdam mede namens zijn collega’s in de drie andere grote steden een brandbrief aan de minister: “De fietser wordt bedwelmd en geïntimideerd door langsracende en stinkende scooters”. Ze verwijzen naar een onderzoek van de Stichting Wetenschappelijk Onderzoek Verkeersveiligheid, waaruit blijkt dat door deze maatregel het aantal slachtoffers onder de scooterbestuurders bijna gehalveerd kan worden. Snorfietsers die te hard rijden op het fietspad lopen nu gevaar op kruispunten, omdat automobilisten de te hard rijdende voertuigen niet op tijd opmerken
Amsterdams probleem?
De huidige snorfietsen rijden volgens de Fietsersbond en de gemeente Amsterdam in overgrote meerderheid veel harder dan de 25 kilometer die ze mogen rijden en ze zijn ook te zwaar en te breed voor de fietspaden. Metingen van Rijkswaterstaat (2009) in Woerden, Den Haag en Apeldoorn gaven aan dat 96% te hard reed, met een gemiddelde van 34 kilometer en uitschieters naar 61 kilometer. Bij de Fietsersbond komen klachten uit het hele land binnen.
Verplaatsing van de snorscooter naar de rijbaan heeft de volgende voordelen:
– Voetgangers, fietsers en mensen die in de stad verblijven worden minder direct aan schadelijke uitstoot en geluidsoverlast blootgesteld, omdat de snorscooters op grotere afstand van hen rijden;
– De verkeersveiligheid van fietsers verbetert sterk, zowel objectief (aantal ongevallen) als subjectief (gevoelens van onveiligheid en angst bij met name kinderen en ouderen);
– De verkeersveiligheid van de bestuurders van de snorscooters verbetert sterk (aldus de SWOV);
Voor de ouderwetse fiets met hulpmotor, de snorfiets zoals die ooit bedoeld was (“de Spartamet”), kan heel goed een uitzondering worden gemaakt op basis van het mindere vermogen en gewicht.
Door Fietsersbond, Hugo van der Steenhoven, directeur, Wim Bot, beleidsmedewerker
Categorieën