TestKees testte samen met Julius, Lasse, Mara, Morris en Rowan elf kinderfietsen voor groep twee of drie. Hij lette vooral op de verhoudingen. En die blijken niet altijd even goed. Over het algemeen zijn ze veel te groot. ‘Ik begrijp niet waarom de sturen zo breed zijn.’
Rijden en op- en afstappen: zadel lager
20 Inch kinderfietsen zijn geschikt voor kinderen met een lengte vanaf zo’n 120 tot 140 centimeter. Maar op- en afstappen is dan nog erg lastig. Als het zadel op de goede hoogte staat om lekker te kunnen fietsen staat het te hoog om met de voeten bij de grond te kunnen. De oplossing is het zadel wat lager zetten, hoewel dat weer minder lekker fietst. Maar een andere oplossing is er niet. Wat ook helpt bij op- en afstappen is een fiets die zo licht mogelijk is en die een lage instap heeft. Verder is er niet zoveel te doen aan het op- en afstappen. Een kind moet dat ook leren. Een kind moet ook leren om tegelijkertijd te remmen en af te stappen en om steppend op te stappen.
Cranklengte: te lang 
Op een normale fiets zitten cranks (de stang waar de trapper aan zit) met een lengte van 170 millimeter. Op een kinderfiets moeten natuurlijke kortere cranks. Vijf modellen monteren cranks met een lengte van 127 millimeter. Dat is een prima lengte. De andere modellen hebben cranks van 140mm en zijn te lang. Dan moet een kind met opgetrokken knieën fietsen.
Stuurbreedte: te breed
Op kinderfietsen zitten opvallend brede sturen. De lengte bij de geteste fietsen ligt tussen de 51 en 58 centimeter. Waarom die sturen zo breed zijn, begrijp ik niet. De houding op de fiets wordt er raar van. Een positieve uitzondering zijn de fietsen van Islabikes (niet meegenomen in de test). Hun sturen van 46 centimeter breed passen beter bij de verhoudingen van een kind.
Handvat: te dik 
Standaard handvatten zijn 35 tot 40 millimeter in doorsnede. Voor kinderhandjes is dit te dik. Niet alleen omdat de kinderen de handvatten moeilijk kunnen omvatten, maar ook omdat ze daardoor niet bij de remgrepen kunnen. Op de Loekie Explorer, Loekie Foxy Lady en de Gazelle Spring (foto) zitten zulke standaard handvatten voor volwassenen. Gelukkig hebben de S’cool 20, Cumberland Minidoll en Batavus Snake wel dunnere en smallere handvatten. Bovendien hebben die handvatten een verbrede buitenrand zodat de handen niet buiten het stuur steken en langs een muurtje schuren, mocht een kind daar strak langs fietsen.
Zadel: te groot
Je zou zeggen dat het logisch is dat op een fiets voor kinderen een smaller en korter zadel zit dan op een fiets voor volwassenen. Maar dat blijkt voor kinderfietsenfabrikanten nog niet zo vanzelfsprekend. Op de Batavus Snake zit wel een smal zadel, maar dat is dan weer 25 millimeter langer dan de zadels op de andere kinderfietsen. Het zadel van de Cumberland Minidoll is duidelijk te groot.
Remmen: lastig verstelklusje
Alle fietsen zijn voorzien van zowel handremmen als een terugtraprem. Prima natuurlijk. Zo wennen kinderen aan allebei. Standaard handgrepen staan te ver weg voor kleine kinderhanden, maar de handgrepen op alle elf fietsen kunnen met een stelschroef dichterbij het handvat gedraaid worden. Dan moeten de remmen wel opnieuw gesteld worden en dat is nog helemaal niet zo makkelijk, blijkt. Want ze moeten natuurlijk niet aan gaan lopen, maar ze moeten nog wel voldoende remmen. Vreemd genoeg was bij geen enkele van de testfietsen dit goed gedaan. Bij de Alpina Twirl, de Cumberland Minidoll en Cumberland Urban ontbreekt de achtervelgrem.
Gewicht: opvallend zwaar
Kinderfietsen zijn opvallend zwaar, al snel zeventig procent van het gewicht van de berijder. Dat maakt oppakken van de fiets en op- en afstappen lastig. De lichtste fiets is de S’cool met 13 kilo (inclusief naafdynamo en versnellingsnaaf, maar zonder slot). Met zijn 15,9 kilo is de Alpina Yabber wel erg zwaar. De makkelijkste manier om het gewicht te verlagen is overbodige onderdelen weglaten zoals wellicht de achterdrager, standaard, slot, velgremmen en verlichting.
Banden: eenvoudig en goedkoop
De testfietsen zijn uitgerust met eenvoudige, goedkope banden. Bij de uitrolproef viel op dat de Batavus Snake duidelijk lichter rolde dan de andere fietsen. Waar dat aan ligt, weet ik niet. Voor korte stukken voldoen de banden, maar voor langere stukken is het de moeite waard om bijvoorbeeld Schwalbe Big Apple of Vredestein Perfect Moiree banden aan te schaffen.
Versnellingen: niet nodig
Kinderen hebben in het overwegend vlakke Nederland geen versnellingen nodig. Alleen de voor de Duitse markt gemaakte S’cool heeft een drieversnellingsnaaf.
Verlichting: slecht
De voorverlichting is op alle fietsen slecht. Batavus en Gazelle monteren een slechte banddynamo en combineren dit met een halogeenkoplamp. Behalve dat de dynamo snel kapot gaat betekent dit ook zwaar trappen voor een kind. Daarnaast geeft een halogeenlamp gevoed door een dynamo bij lage snelheid weinig licht en is er bij stilstand helemaal geen licht. Op de S’cool-fiets zit een veel betere naafdynamo maar ook een slechte koplamp. Op de andere modellen zit een goedkoop ledlampje op batterijen.
Op vakantie: niet voor heuvels
De kinderfietsen zijn prima geschikt voor het vlakke Nederland. Voor fietsvakanties in heuvelachtig landschap zijn ze minder geschikt bij gebrek aan versnellingen en vanwege hun hoge rolweerstand en hun zwaarte. Islabikes maakt mooie kinderfietsen voor fietsvakanties. De XXLITE van S’cool lijkt met een prijs van 250 euro een goedkoper alternatief.
Conclusie
De verschillen tussen de geteste fietsen zijn klein. De verschillen zitten vooral in de verhoudingen, de cranklengte, dikte van het handvat en grootte van het zadel. Uiteindelijk maakt de S’cool-fiets de beste allround indruk omdat het gewicht laag is, de afwerking goed en de maatvoering op alle punten klopt. In het algemeen geldt dat de fietsen van fabrikanten die gespecialiseerd zijn in kinderfietsen (Islabikes en S’cool) het beter doen dan fabrikanten die kinderfietsen ‘erbij’ doen.