De Fietsersbond Amersfoort heeft op basis van het door de afdeling en stichting Eemstadlab georganiseerde ‘Eemstadlab’ in november vorig jaar een reactie geschreven op de Visie VVP 2030 van de gemeente. Ze vragen in de visie meer aandacht voor de fiets en om het ingezette fietsbeleid van 1999 door te ontwikkelen naar een fietsstimuleringsplan. Perspectief daarvoor halen wij uit de FietsVisie 2030, opgesteld door zes jongvolwassenen in opdracht van de Universiteit Utrecht / Stichting Eemstad Lab:
Toekomstvisie stad(sregio) Amersfoort 2030: Een gezonde en bereikbare fietsregio…
In het centrum van Amersfoort zijn geen autowegen meer te vinden. De burgers lopen of gaan met de fiets naar hun bestemming. Er zijn genoeg fietsstallingen op straat te vinden, omdat er genoeg ruimte is ontstaan bij de herindeling van de autowegen. Nabij het centrum zijn er enkele autowegen te vinden, slechts om de grotere afstanden te kunnen overbruggen met de energiezuinige auto’s. Door het autoluwe beleid binnen het centrum van Amersfoort ervaart de burger een verhoogde veiligheid. De kwaliteit van de leefomgeving is hierdoor aanzienlijk verbeterd. Er komen tegenwoordig bijna geen ernstige verkeersongelukken meer voor waarbij fietsers met een gemotoriseerd voertuig in aanraking komen. Ook bij de ringwegen en autowegen in de periferie zijn de fietsbanen verbreed en zijn er fietssnelroutes aangelegd. Door de opkomst van de elektronische fiets zijn meer ouderen de fiets gaan gebruiken. De elektronische fiets heeft bijna een aandeel van 50 % in de totale hoeveelheid fietsen gekregen. Hoewel veel jonge mensen inzien dat de elektronische fiets een handig hulpmiddel is, blijven ze trouw aan de conventionele trapfiets. De bevolking van Amersfoort is door de hoeveelheid beweging die ze per dag krijgt, erg vitaal en productiever. ‘Obesitas’, wat in de vroege jaren van 2000 nog een veel voorkomende ziekte was (Rasciute&Downward, 2010), komt nu veel minder voor. De lokale economie heeft veel geprofiteerd bij de investeringen in de verbeterde fietsinfrastructuur. Van de circa 170.000 inwoners hebben ongeveer (gemeente Amersfoort, 2005) 15.000 huishoudens ervoor gekozen om geen auto in bezit te hebben, omdat Amersfoort zoveel fietsvriendelijker is geworden. Deze inwoners fietsen naar het werk en doen aan telewerken. Voor grotere afstanden gebruiken ze het openbaar vervoer dat tegenwoordig zowel kwantitatief als kwalitatief sterk verbeterd is. Vertragingen komen bijna niet meer voor en de treinen rijden elk kwartier en op bepaalde trajecten elke 10 minuten. Fietsers lopen desondanks geen vertraging op door het slim gebruiken van fietsbruggen en -tunnels. Door de 15.000 autoloze huishoudens is er naar schatting 90 miljoen euro in de lokale economie bespaard, dat anders weg was gesijpeld door verzekeringen, financiële heffingen, bij de aanschaf van benzine, et cetera. Het huishouden van het gezin dat geen auto meer in bezit heeft is er financieel aanzienlijk op vooruit gegaan. Gemiddeld besteedt een Nederlander nog bijna 7.000 euro per jaar aan een auto. Dit geld blijft bij de autoloze Amersfoorters in eigen zak. Het leek erop dat de investeringen van de gemeente in het verbeterde fietsnetwerk te hoog waren en niet rendabel. Toch leveren de investeringen maar liefst negen keer zoveel winst op voor de lokale economie. De aanleg van één kilometer fietspad kost de gemeente 4 tot 50 duizend euro, terwijl bij de aanleg van één kilometer autoweg de gemeente wel 8 miljoen kan kosten. Doordat de gemeente heeft gekozen om geen nieuwe autowegen meer aan te leggen na het jaar 2015 is er een zeer groot budget ontstaan voor het verbeteren van het fietsnetwerk en fietsvoorzieningen. Na 2025 zijn de laatste stappen gezet naar de huidige effectieve fietsstad Amersfoort. (uit: Beerens e.a., 2011)
Deze visie past in de visie van de Fietsersbond om te streven naar 25% meer fietsers in 2020. Ook is de brief ondertekend door consultancy bureau’s als DHV en BMC.
Voor meer informatie over de Fietsersbond in Amersfoort, zie de website van de lokale afdeling.
Categorieën