Pathé-Tuschinsky zat zaterdag vol met fixierijders en andere fietsgekken: veel jonge Amerikanen met baarden en één oude grijsaard met fietstattoes op beide armen. Sommigen parkeerde hun kostbare fixies naast de zithoek in het monumentale filmtheater. Het was voor het eerst dat het fietsfilmfestival in Amsterdam te zien was. Het werd tien jaar geleden opgericht door de New Yorkse fietsende directeur Brendt Barbur die het publiek voor aanvang een beetje plichtmatig ‘Bikes rock’ liet scanderen.
Fietsen kan op veel soorten fietsen en manieren. Het fietsfilmfestival beperkt zich voornamelijk tot de sportieve hippe stadsvariant ervan: fixies rijden. Dat is jammer. Een bredere opvatting van fietsen had vast meer aanbod betekend en dan had de selectiecommissie wat beter kunnen kijken naar filmische kwaliteiten voor de anderhalf uur durende sessie met kortefilmpjes. Grappig was het wel, al die rijpe en groene filmpjes door elkaar:
In de clip van Bat for lashes -What’s a girl to do? wordt zangeres Natasha Khan van Bat for lashes achtervolgd door stuntende BMX-fietsjes (bekijken op YouTube)
Op het festival was het drie minuten durende Belle Epoch van Robert Chynoweth te zien over de Italiaans wielrenner Giuliano Calore (aka “Cyclist of the Impossible”). Calore haalde allerlei toeren uit tijdens beklimmingen. Hij fietste bijvoorbeeld zonder stuur en met pianootje de berg op. Voor een impressie een ander filmpje van Calore:
Regisseur Lucas Brunelle filmt wel vaker koeriers die zich met ware doodsverachting in het drukke New Yorkse verkeer storten. Geen jongens voor de Vriendelijk verkeercampagne.
Het fietsfilmfestival is georganiseerd door Mediamatic en was ook de aftrap voor hun tentoonstelling Sur Place.
De tentoonstelling loopt tot en met 22 augustus 2010 en er zijn onder meer portretten te zien van verwonde fietsers en veel kekke fietsjes.
Suzanne Brink, redacteur Vogelvrije Fietser
Categorieën