Illustrator Geeske schrikt zich vaak kapot op de fiets

Hoe is fietsen als slechthorende?

Het ergste is niet dat ik steeds ongelukken heb, maar dat ik zo alert moet zijn en me soms bijna doodschrik. Ik schrik vooral van wielrenners. Als ik ze niet hoor, passeren ze me rakelings. Sommigen schelden me uit als ze gepasseerd zijn. Iedereen moet voor ze opzij.’

Mijd je daardoor bepaalde plekken?

Nee hoor, ik fiets overal. Ik mountainbike ook. Als ik met vriendinnen fiets, rijd ik voorop en zeggen mijn vriendinnen tegen mensen die hen inhalen: ‘Zij voorop is doof.’

Waarom heb je een T-shirt ontworpen?

Op de gewone fiets heb ik een klein spiegeltje dat aan mijn stuur hangt. Maar dat werkt niet op de mountainbike, want dan ga je heuvel op, heuvel af en moet je je ogen strak op het pad houden. Vandaar dat T-shirt. Het was nog wel even puzzelen welke tekst er op moest. Doof is duidelijker dan slechthorend. Bij slechthorend vragen mensen zich af: hoeveel hoor je dan? Wat hoor je wel en wat hoor je niet? En de tekst moest vriendelijk, maar duidelijk zijn.’

Geeske is haar hele leven al doof. Haar linkeroor is helemaal doof, haar rechteroor hoort een beetje. Geeske: ‘Vroeger was links een groot gat. Nu hoor ik met een verlengde microfoon via mijn linker- naar mijn rechteroor ook wat er links gebeurt.’

Maar een gehoorapparaat lost niet alles op. Een gehoorapparaat filtert het geluid niet waardoor een luidruchtige omgeving extreem vermoeiend is.

Geeske tekent regelmatig situaties waar ze als slechthorende in belandt. Zie ook haar instagramaccounts https://www.instagram.com/geeske_illustrations/ en https://www.instagram.com/hearing_hard/ Ze heeft ook een leporello, een harmonicaboek, gemaakt met 10 tips om te communiceren met slechthorenden. Daarin staat bijvoorbeeld: ‘Hou niks voor je mond of ogen. Liplezen en oogcontact zijn heel belangrijk!’ En ‘Wat geduld is fijn! Geef ons de tijd om je spraak te verwerken.’ Geeske: ‘Het is heel belangrijk om ogen te zien, ik hoor de intonatie niet. Het kost me tijd om te bedenken wat er bedoeld wordt.’
Met als gevolg dat mensen haar soms afstandelijk of gereserveerd vinden.’

Slecht horen kost bakken energie. ‘Je moet altijd alert zijn op geluiden van voor en achter, mensen die je aandacht vragen. Soms groeten mensen me, maar hoor ik dat niet en denken zij: wat een arrogante vrouw!’

Echt ontspannen fietsen kan Geeske maar zelden. Alleen als het heel rustig is, maar dan moet ze er nog bedacht op zijn dat ineens iemand haar van achter in kan halen.

Heeft ze nog tips voor horende fietsers? Is er bijvoorbeeld een bepaalde bel die voor slechthorenden goed te horen is?

‘Nee, wat voor de een werkt, werkt voor de ander niet. De ene slechthorende hoort hoge tonen slecht en de andere lage tonen. Zelf hoor ik bijvoorbeeld lage tonen, de toon waarop mensen praten niet goed. Verder is het prettig als je ruim inhaalt zodat ik niet zo schrik. Wees erop bedacht dat niet iedereen goed hoort en dat het geen onwil is als mensen niet opzij gaan. Het zou mooi zijn als de samenleving er meer gewend aan zou raken. Zeker nu ook steeds meer jongeren gehoorbeschadigingen hebben.’