Wie? Joyce van der Lans
Leeftijd: 23
Woonplaats: Wageningen
Lid van de Fietsersbond sinds: 2019
‘Het mooie van reizen met de fiets is dat je in een tempo beweegt waarmee je het landschap ziet veranderen. Je bent veel beter aanspreekbaar voor mensen. Als je in een auto zit ben je afgesloten van de buitenwereld. Op de fiets begin je gemakkelijker een gesprek. Je bent natuurlijk ook een soort rariteit. Mensen zijn benieuwd waar je vandaan komt, wie je bent en waar je naartoe gaat.’
Fietsers in de politiek
Joyce van der Lans is 23. Ze volgt in Wageningen een masterstudie Internationale Ontwikkelingsstudies en is sinds twee maanden lid van de Fietsersbond. ‘Mijn moeder is al sinds de oprichting lid. Mijn ouders krijgen het tijdschrift ook thuis, dus ik wist dat het bestond. Voor mij is het belangrijk dat fietsers in de politiek vertegenwoordigd worden. De Fietsersbond doet dat, dus was het een logische stap om er lid van te worden. In Nederland is alles al heel goed geregeld, maar dat is vanwege organisaties als de Fietsersbond.’
Joyce heeft twee fietsen: ‘Eén in het studentenhuis waar ik nu woon; dat is een oude vakantiefiets van mijn moeder. Bij mijn ouders staat nog een Koga voor de echt lange fietsreizen.’
Dat is meer dan zomaar een vakantie?
‘Mijn eerste echte fietsvakantie was vijf of zes jaar geleden. Dat was van Groningen naar Kopenhagen, met een vriendin van me. Daarna hebben we een rondje Frankrijk – Engeland – Nederland gedaan. Op die reis hebben we mensen ontmoet die van Portugal naar Nederland aan het fietsen waren. Toen dacht ik: Oh, je kunt echt lange reizen maken op de fiets. Dat heeft ons allebei geïnspireerd. Een jaar later besloten we om naar Kaapstad te fietsen. Dus heel Afrika door. En dat hebben we gedaan, vorig jaar.’
Dat is nogal een eind.
‘We zijn eerst met de fiets van Leiden naar Milaan gegaan en toen vanaf Milaan met een vliegtuig naar Cairo. Vandaar zijn we naar Kaapstad gefietst. Daar hebben we tien maanden over gedaan. Ik ben nu terug in Nederland en studeer in Wageningen aan mijn master, maar ik vind het nog steeds leuk om te fietsen. Ik heb nu een baantje als reisbegeleider bij fietsreizen in de zomer.’
Veel ontberingen onderweg?
‘Door Afrika fietsen is goed te doen. Tegenwoordig ligt er tussen Cairo en Kaapstad overal asfalt. Niet allemaal van topkwaliteit, maar het ligt er. Afrika is niet zo onontwikkeld als de meeste mensen denken. Er is meer dan alleen maar de OxfamNovib-reclames. Mijn beeld van Afrika bestond ook uit dat soort stereotypen. Maar er is veel ontwikkeling waar je niets van hoort. Er zijn dus goede wegen en er is overal mobiel bereik. In Kenia en Tanzania maken ze gebruik van een mobiel betaalsysteem, de MPesa, en dat is eigenlijk veel geavanceerder dan ons iDEAL. Je kunt dus met je mobiel betalen. Ze sluiten er bijvoorbeeld verzekeringen mee af. De steden zijn ook heel modern.’
Allemaal geleerd dankzij de fiets. Nog andere plannen?
‘Ik wil ooit nog de zijderoute fietsen. Maar dat is voor de lange termijn.’
Het is belangrijk dat de Fietsersbond opkomt voor fietsers. Eens?
Lang niet overal krijgt de fietser de aandacht die hij verdient. Daarom blijven wij ons onvermoeibaar inzetten voor een schoon, gezond en gelukkig Nederland Fietsland.
Steun ons!Categorieën
