Rare Frats: Huis onbereikbaar per fiets

rare frats zuid-beveland

Sinds het waterschap Scheldestromen de maximumsnelheid op de Kanaalweg bij Vlake verhoogde naar 80 kilometer per uur en een fietsverbod instelde, kan het echtpaar Nelis niet meer op de fiets weg. En fietsende bezoekers kunnen hen niet meer bereiken.

Tot vorig jaar mocht hier wel gefietst worden; toen was het een 60-kilometerweg. Maar het waterschap besloot de weg ‘op te waarderen’. Geen fietsers meer op deze lange rechte weg. Er was namelijk een alternatief: het fietspad langs het kanaal door Zuid-Beveland. Veel veiliger. Maar hoe kom je daar? Voor het gehucht Vlake is er aan de oostzijde van de Kanaalweg een fietspad aangelegd, maar na Vlake stopt dit. De familie Nelis en de verderop gelegen handel in straatmaterialen hadden pech.

Hoe kan het waterschap de bereikbaarheid per fiets vergeten?


Danielle Steijn-Laing, communicatieadviseur van het waterschap: ‘Het is zeker niet zo dat we de bereikbaarheid van dit gezin vergeten zijn. In het verleden hebben we met hen gezocht naar een oplossing. De perfecte oplossing was helaas niet voorhanden, maar samen dachten we dat de ontheffing goed zou werken.’

Een ontheffing om te fietsen op een 80-kilometerweg? 


Wilna Nelis: ‘Dat werkte natuurlijk niet. Er staan borden aan het begin en aan het eind dat fietsen verboden is, dus de automobilisten toeteren en denken ‘Wat doen die lui hier?’

En veilig, laat staan préttig fietsen op een 80-kilometerweg is het natuurlijk niet. Het waterschap legde ook een trap aan op de dijk voor de familie Nelis. Dat betekent het oversteken van de 80-kilometerweg en dan de e-bike in de goot langs een steile trap de dijk op duwen. Dat bleek een te grote uitdaging voor de heer en mevrouw Nelis, beiden in de 70. Nelis: ‘Nee, dat lukt niet. Mijn kleindochter komt elke week; wij moeten haar al helpen om de fiets van die steile trap naar beneden te krijgen.’
Raadslid Andries Jumelet van de ChristenUnie stuurde een motie naar de gemeenteraad van Reimerswaal, waar Vlake onder valt. Daarin werd de wethouder opgeroepen samen met het waterschap de situatie op te lossen. Met overgrote meerderheid werd de motie aangenomen. Tijdens de raadsvergadering begin november bleek dat wethouder Maarten Both zelfs al in de slag was met het waterschap, onder het motto ‘Het is hun weg, maar het zijn onze bewoners die er last van hebben’. De wethouder had het waterschap zelfs al aangeboden mee te betalen.

Wil jij ook naar huis kunnen fietsen?

De Fietsersbond luistert naar jou.

Ik wil gehoord worden!

Is er nu een oplossing?

Nee. Waterschapsbestuurder Marien Weststrate, nota bene ook raadslid in de gemeenteraad van Reismerswaal, zegt er niks over. Tijdens de raadsvergadering onthoudt hij zich van stemming. Het waterschap verspreidt een dag later een statement van de bestuurder: ‘Er zijn verschillende voorstellen gedaan met de daarbij behorende kosten, waaronder een voorstel van 35.000 euro waar de gemeente voor 10.000 euro in de kosten wil tegemoetkomen. Waterschap Scheldestromen wacht af met welk voorstel voor samenwerking de gemeente Reimerswaal komt.’

Dat is op z’n minst vreemd. De weg is van het waterschap. Zij hebben het probleem veroorzaakt; waarom dan wachten op de gemeente? Of is dit een manier om te onderhandelen?
De 35.000 euro blijkt het bedrag te zijn voor een schuine dijkoprit, een alternatief dus voor de steile trap. De gemeente meldt dat ze bezig zijn met een officiële brief richting het waterschap.

JanPaul van Hoven van de Fietsersbond op de Bevelanden: ‘Wij denken steeds: waarom maak je geen smal pad van een meter breed in de berm van de Kanaalweg? Daar is ruimte genoeg. En dat hoeft niet zo veel te kosten.’
Wilna Nelis: ‘Er moet gewoon een oplossing komen. Zo kan het niet.’

Categorieën

Karin broer

Karin Broer

Freelance redacteur van de Vogelvrije Fietser