Schone brommers en racen op Monza

Op 11 en 12 juni vond een symposium plaats met de titel ‘particle emissions of 2-stroke scooters’ (fijn stof emissies van 2-takts brommers). Locatie van dit symposium was het Autodromo Nazionale Monza Milano, oftewel het beroemde formule 1 en moto GP circuit van Italië. Ik mocht daar namens de Fietsersbond een verhaal houden naar aanleiding van ons onderzoek naar de blootstelling van fietsers en automobilisten aan (ultra)fijn stof. Daarin kwamen brommers naar voren als een belangrijke veroorzaker van hoge pieken in blootstelling van fietsers aan ultrafijn stof. Hoewel ik enigszins nerveus was dit verhaal aan een publiek van uitsluitend experts op het gebied van motortechniek en emissieonderzoek te moeten vertellen, bleek juist dat het van als een enorme meerwaarde werd ervaren om ook de blootstelling aan mensen aan de orde te stellen.

Oorspronkelijk zou het symposium gezamenlijk worden georganiseerd door het milieu- en duurzaamheidsinstituut van het onderzoekscentrum van de Europese commissie (IES-JRC) en de internationale vereniging van ‘automotive’ ingenieurs (SAE). Deze laatste organisatie trok zich echter op het laatste moment terug wat betekende dat ‘de industrie’ schitterde door afwezigheid. Het symposium kreeg daardoor vooral het karakter van een bijeenkomst van experts die onderzoek doen naar de milieuprestaties van 2-takt (en 4-takt) brommers. Gelukkig was de ambtenaar van de Europese Commissie aanwezig die de nieuwe emissierichtlijn voor brommers voorbereid. De ernst van de problemen en de mogelijke oplossingen die tijdens het symposium aan de orde kwamen zijn bij dus bij de Commissie bekend. Belangrijkste wat ik heb geleerd is dat 2-takt brommers tot goede milieuprestaties in staat zijn mits goed afgesteld, voorzien van een goed werkende katalysator en hoogwaardige kwaliteit olie in de mengsmering. Dan presteren 2-takt brommers zelfs beter dan 4-takt. En zijn de prestaties vergelijkbaar met die van de nieuwste generatie dieselmotoren met roetfilter. Grootste probleem is dat onduidelijk is hoe je dat met Europese emissie-eisen kan afdwingen en hoe je er voor kan zorgen dat deze motoren ook na 10.000 km en gesleutel van de gebruiker nog dezelfde milieuprestaties leveren.
Persoonlijk hoogtepunt was echter de rondleiding over het circuit. Ik ben toch echt een vervent fietser, maak zeer weinig autokilometers, heb niks met snelheid in het verkeer, kijk nooit naar formule 1 races. Maar Monza is toch echt iets speciaals. Alsof er een jongensdroom uitkwam waarvan ik niet wist dat ik hem had. Omdat we speciale gasten waren van de firma Pirelli kregen we ook toegang tot plekken van het circuit die voor de meeste bezoekers gesloten blijven: De controlekamer waar de racedirectie zit, de ruimte voor de persconferentie en het winnaarspodium. Als klap op de vuurpijl mochten we vervolgens allemaal een rondje rijden over het circuit, zij het met ‘gewone’ personenauto’s. Ik heb het hele weekend nog met een grote glimlach op mijn gezicht rondgelopen maar was vanochtend toch weer ontzettend blijk om mijn fiets te pakken om naar mijn werk te gaan. Want daarvan geniet ik iedere dag.

Frank Borgman, onderzoeker bij de Fietsersbond

Categorieën