In Nederlandse steden domineert de fiets. Logisch, want de fiets is voor stadsritjes gewoon het snelst. Omdat fietsen zo prettig, snel en handig is, zijn steeds meer mensen gaan fietsen. Maar de voorzieningen zijn niet meegegroeid. Er zijn te weinig fietspaden. En de paden díe er zijn, zijn vaak te smal om die enorme aantallen fietsers te verwerken. Wie zijn fiets vervolgens wil stallen, zoekt vaak tevergeefs naar een plekje in het rek. Wat nu?
Wat zijn de problemen?
- Te weinig stallingen
Wie met de trein reist, kent het probleem: uitpuilende stallingen bij de stations. Maar ook in stadscentra is het moeilijk om een plek voor je fiets te vinden. Maar de fiets moet érgens staan. Het gevolg is wildparkeren en overlast.
- Fietsfiles
Tot voor kort stonden alleen auto’s in de file. Maar in de spits zijn er zo veel fietsers onderweg dat voor verkeerslichten en smalle bruggen het fietsverkeer stokt.
- Te weinig en te smalle fietspaden
Fietsers passen zich eigenlijk altijd aan. Maar de grens van wat fietsers nog aankunnen, is wel zo’n beetje bereikt De fietspaden zijn zo smal dat fietsers elkaar in de weg zitten. En daar zijn de laatste jaren ook nog eens snorscooters bij gekomen.
- Lang wachten op groen
Misschien gaan de ambtenaren ervan uit dat fietsers toch niet stoppen. Anders is het moeilijk te verklaren waarom fietsers bij verkeerslichten zo lang op groen moeten wachten.
- Stress
De drukte en het gebrek aan ruimte bezorgen fietsers angst en stress. Kwetsbare verkeersdeelnemers zoals ouderen en kinderen mijden drukke stadscentra op de fiets.
De Fietsersbond wil graag weten wat ú vindt van de drukte: Welke plekken mijdt u vanwege de drukte en het gebrek aan ruimte?
Categorieën