Op fietsvakantie met een aangepaste tandem

Balk woont in Melun, 50 kilometer ten zuidoosten van Parijs. ‘Als Nederlander in Frankrijk ben ik als van zelfsprekend lid van een organisatie die zich inzet voor de promotie van de fiets als dagelijks vervoersmiddel: MdB’. Dat staat voor ‘Mieux se déplacer à Bicyclette’ en betekent: ‘Beter om zich te verplaatsen per fiets’. Via deze organisatie kwam hij een paar jaar geleden in contact gekomen met Fabrice.

‘Fabrice heeft een aangepaste baan als documentalist in de mediatheek van Melun. Hij heeft een passie voor geschiedenis en met name die van Napoléon III en diens vrouw, de impératrice Eugénie. Het initiatief voor deze reis kwam van Fabrice zelf, hij wilde plaatsen bezoeken die een historische band hebben met Eugénie: onder andere het Maritiem hospitaal van Berck en het Imperiale Paleis van Compiègne.

Om ons voor te bereiden hebben we eerst veel getraind in de omgeving van Melun. We hebben een groep van zes gemotiveerde vrijwilligers weten te overtuigen om met ons mee te gaan. De uitdaging was om zonder elektrische assistentie en zonder volgauto, volledig autonoom op pad te gaan en te kamperen. De rolstoel van Fabrice hebben we als een soort aanhangwagentje mee gesleept achter de fiets van een vrijwilliger en vol geladen met bagage. We hebben veel vergaderd om alle risico’s goed af te dekken, het budget rond te krijgen en testen gedaan met de tent, het kampeerbed en de fietsen vol bagage.

We hebben voor dit project veel ondersteuning gehad van de sociale dienst van de gemeente Melun. Zij hebben een bestelbus voor ons gehuurd die alle fietsen en bagage naar Berck heeft gebracht en ze zijn ons ook weer op komen halen in Compiègne.’

‘De rit was prachtig en het weer ook. Via de Eurovélo 4 zijn we eerst langs de kust naar Le Crotoy gereden aan de baai van de Somme, daarna naar Saint-Valery-sur-Somme, zeer de moeite waard. We hebben zeehonden en lepelaars gezien en veel andere vogelsoorten. De route is vlak en met goede veilige fietspaden gescheiden van het autoverkeer. De volgende dag zijn we langs een kanaal naar Abbeville gegaan en tot aan Picquigny. We hebben de kathedraal van Amiens bezocht en Fabrice gewoon met fiets en al naar binnen gereden, de kapelaan zag dat Fabrice gehandicapt was en zei er niets van.

De Somme is ook het terrein van de belangrijke slag in de eerste wereldoorlog; er zijn veel begraafplaatsen en monumenten en het museum van Péronne is erg interessant.

Fabrice is afhankelijk van verzorging, hij heeft hulp nodig bij aan- en uitkleden en douchen. Soms was het lastig omdat niet alle campings speciale voorzieningen hebben voor gehandicapten. Soms was er een hoge drempel om in een douchecabine te komen en geen handvaten aan de muur. Het lukte allemaal, omdat Fabrice zich staande kan houden als hij steun heeft van iemand en langzaam een paar kleine stapjes kan zetten. Tijdens het fietsen was het belangrijk om erop te letten dat Fabrice voldoende drinkt, niet verbrandt door de zon en geen slapende benen heeft. Doordat zijn trappers aan de mijne gekoppeld zijn, voelde ik het meteen als zijn fysieke vermogen afnam.

Het leuke van de reis waren de vele ontmoetingen met toevallige voorbijgangers die veel interesse toonden in ons project. Veel mensen kwamen spontaan met emotionele levensverhalen, vertelden ons over hun eigen lichamelijke beperkingen of over familieleden met een handicap.

Verder werden we overdonderd door de vele blijken van solidariteit. Sommige campings wilden niet dat we betaalden voor de overnachting of kwamen een koelkast en tafels en stoelen brengen. Een keer heb ik de tandem met Fabrice erin per ongeluk om laten vallen. De mensen die vlakbij stonden te vissen in de Somme gooiden hun hengels weg en kwamen onmiddellijk aanrennen om ons weer overeind te helpen.’

Wouter en Fabrice hebben hun volgende tocht al gepland. ‘Volgend jaar vertrekken we vanuit Melun en gaan we langs de rivier de Loing tot aan Briare et de Loire via de Eurovélo 3.’