Recreatieve enquête: Plas jij onderweg in de bosjes?

De overgrote meerderheid van de fietsers (91,6%) heeft geen enkele behoefte aan informatie via de smartphone over wat in de omgeving aan natuur of cultuur te beleven is. Fietsers kijken liever zelf om zich heen, een minderheid leest de informatieborden naast kerken en dergelijke, en 5,5% neemt een papieren gids mee. Gelukkig lijkt de hausse aan apps die recreatieve organisaties een paar jaar geleden lanceerden tot staan gebracht te zijn. Zonde van het geld als je kijkt naar dit getal.

Knooppuntroutes zijn verreweg de populairste manier om een recreatieve route uit te stippelen. 26% maakt daar gebruik van. Daarnaast verlaat 14% zich op een papieren kaart en maar 11% heeft een gps-apparaat. 7% gebruikt de Fietsrouteplanner van de Fietsersbond. Andere reacties: ‘Ik gebruik mijn blote hoofd, verder wegwijzers en mijn Hollandse mond’ en ‘Ik fiets op de bonnefooi’, vergelijkbaar met ‘Mijn neus achterna’ en ‘Hoe onze pet en wind staat.’

Maar liefst 64% van de fietsers vindt het allerbelangrijkste aan een route dat hij rustig is en er niet te veel auto’s in de buurt zijn. Ze konden verder onder andere ook kiezen uit ‘Dat de route in de buurt is’ (6,7%) en ‘Dat het wegdek geasfalteerd is’ (5,2%).

Maar wat doe je dan als je verdwaalt? Grijp je naar je smartphone? 19% van het Fietspanel kijkt inderdaad op zijn smartphone om het goede spoor terug te vinden. Maar veel meer mensen vragen ouderwets de weg, namelijk 36 %. Drie mensen (0,3%) bellen naar huis als ze verdwalen. 27% gaf aan nooit te verdwalen. Opmerkelijk is het verschil tussen mannen en vrouwen. 34% van de mannen zegt nooit te verdwalen. Van de vrouwen durft maar 15% dat te beweren. Of het waar is, kunnen we helaas niet nagaan.

Andere reacties: ‘Ik vraag de weg en als ik niemand zie, kijk ik naar de zon en voel ik uit welke richting de wind komt’ en ‘Pas de route aan, als je plezier hebt verdwaal je nooit, je ziet hooguit wat anders.’ Verdwalen zit tussen je oren, vindt ook deze respondent: ‘Als je geen vaste route plant, kun je ook niet verdwalen. Wat je onverwachts tegenkomt is deel van het avontuur.’

En als er horeca onderweg is, waar hebben mensen dan zin in? Koffie met appeltaart scoort als allerhoogste met 73%. 11% kiest voor een uitsmijter. Voor 7% gaat niks boven een pannenkoek. 7% eet brood met kroketten en een schamele 2% gaat zich te buiten aan kreeftsalade met een glas wijn.

In het Fietspanel zaten ook aardig wat mensen die de ANWB bellen als ze een lekke band hebben. Enkelen noemde een ENRA-pas en een FietsNed-abonnement. Eén respondent antwoordde op de vraag wat je doet als je een lekke band krijgt: ‘Mijn vrouw bellen dat ze me komt ophalen.’ Andere reacties: ‘Zielig kijken en om hulp vragen’ en ‘Huilen en woedend stampen’.

Waar doen mensen hun behoeften onderweg? Bijna de helft bleek in de bosjes te plassen. Het verschil tussen mannen en vrouwen is, zoals verwacht, groot. 57% van de mannen plast in de bosjes (Een één-booms-boompje’, specificeerde één respondent) en maar 27% van de vrouwen doet dat. 63% van de vrouwen wacht tot ze in een café of restaurant naar de wc kan. Er is maar één persoon (een man) die bij iemand aanbelt en vraagt of hij daar naar de wc mag. Ook reacties van mensen met een sterke blaas: ‘Ik hou het op’ en ‘Hoef niet zo vaak’.