De fietsbranche noemt de snelle elektrische fiets een speed pedelec. De speed pedelec is officieel een snorfiets (maximaal 25 per uur), maar als je zelf mee trapt ga je veel harder. Het woord speed pedelec kan niet iedereen bekoren. ‘Kunnen we ook afspreken dat absurde woord ‘speed pedelec’ af te schaffen?’ , schrijft Renaat. Ze heeft wel een paar suggesties: hogesnelheidsfiets en superfiets.
Drie groepen
We vroegen de fietsers of de snelle e-bike een kans of een bedreiging is. Ruwweg vallen de reacties in drie groepen uiteen. De meeste fietsers op de site vinden de hogesnelheidsfiets een bedrieging. De fietsen gaan te hard en leveren daardoor gevaar op voor gewone fietsers. Maar er zijn ook enthousiaste gebruikers die de ‘ superfiets’ een kans vinden, de snelle fiets is voor de wat langere afstanden een goed alternatief voor de auto. En de derde groep vindt dat er een oplossing gezocht moet worden, zoals aparte infrastructuur voor de snelle fietsers.
De hogesnelheidsfiets is een bedreiging
Snelheidsmonsters
Jan Lemmens schrijft: ‘Deze snelheid monsters behoren NIET op het fietspad. Een fietspad is toch bedoeld om een fietser verantwoord te verplaatsen, dus laten we het ook rustig houden. Jammer is het ook dat de wetgever hier geen voorwaarden voor heeft opgesteld, hetgeen ik van harte aanbeveel.’
Speedwegen
Saar Muller schrijft: ‘Het is al een heel merkwaardig idee dat je op het fietspad 25 km/h zou “horen” te rijden. Daar zijn fietspaden al helemaal niet geschikt voor, die zijn berekent op fietsers die gemiddeld hooguit 15km/h rijden, met uitzonderingen die wat harder gaan. Dus als iedereen op gewone e-bikes gaat rijden, wordt het al gevaarlijk op de fietspaden. Over die speeddingen hoeven we het dus niet te hebben. Niet op mijn fietspad. Als ze in plaats van auto’s door forensen gebruikt worden: converteer dan autowegen in speedwegen. Mensen die dankzij de trapondersteuning gewone fietssnelheden kunnen blijven halen zijn wat mij betreft welkom, maar alles wat harder gaat hoort NIET op het fietspad.’
Levensgevaarlijk
Liesbeth schrijft: ‘Levensgevaarlijk zo’n geruisloos ding op het fietspad. Wat is er mis met op eigen kracht tegen de wind in te fietsen. Fiets je gezond en voorkom obesitas!’
Naar de rijweg
Bram Derksema schrijft: ‘Ik vind het een slechte ontwikkeling. De veiligheid wordt slechter. De snelheidsverschillen op het fietspad zijn nu al te groot. Naar mijn mening zou in de wet alleen trapondersteuning tot 25KM/hr mogelijk moeten zijn en moeten alles wat harder rijdt en kan rijden, naar de rijweg met verzekering en helmplicht.’
Nietsvermoedende gezinnetjes
FAJ de Jong schrijft:’ Ik kom regelmatig dit soort snelheidsduivels tegen. Als dat op bromfietspaden of de openbare weg is valt het nog wel mee, alhoewel je flink schrikt als je rustig linksaf wilt slaan en er duikt plotseling iemand achter je op die je niet aan hebt horen komen. Op fietspaden die verboden zijn voor bromfietsen horen ze naar mijn mening niet thuis. Levensgevaarlijk voor nietsvermoedende gezinnetjes die rustig met de kinderen aan het fietsen zijn.’
Steriel juridisch standpunt
Ton Pagie schrijft: ’Hetzelfde probleem als met de snorscooter! Onoplosbaar. Het ministerie neemt een steriel juridisch standpunt in: max. = 25 km/h dus fietspad. Maar die snelheidslimiet kan nauwelijks gehandhaafd worden. Weg dus met dat juridisch onderscheid: het gaat niet om de naamgeving van het voertuig maar om de snelheid ervan. Dus iedereen die waarmee dan ook sneller dan 25 km/h wil rijden mag dat maar moet dan naar de rijweg. En dat zullen de meeste van die hardrijders dan ook graag doen. Zodat wij, gewone fietsrijders/-renners, daar geen last van hebben en de hardrijders minder gevaar oplopen/-leveren.’
Snelheidsgeweld
W. Sjouke schrijft: ‘Dit voorjaar had ik als automobilist al bijna een bejaarde elektrofietser op de bumper die ‘nog snel even’ overstak. Zelfoverschatting en onwennigheid blijven een risico. Wat voor automobilisten geldt, lijkt me ook voor fietsers te gelden: er is een grens aan de snelheid die je aankunt (reactievermogen). Om het veilig en overzichtelijk te houden lijkt met dat alles met een motor gescheiden gehouden moet worden van de reguliere fietsers. Daaronder zijn veel ‘trage’ fietsers (kleine kinderen bijvoorbeeld) die afgeschrikt worden door het snelheidsgeweld.’
Verbannen
Leen van den Berge schrijft: ‘Een Speed Pedelec hoort niet op het fietspad thuis, levensgevaarlijk. Ga er maar van uit dat iemand die een Speed Pedelec koopt de bedoeling heeft om harder dan 25 km/h te rijden, anders had hij wel een normale elektrische fiets gekocht. Daarom de Speed Pedelec zonder uitzondering verbannen naar de rijbaan en niet met een snelheidsbegrenzer toelaten op het fietspad. Want dat werkt niet. Dat zouden we langzamerhand wel kunnen weten.’
Maximaal 18 per uur
Siem Splinter schrijft: ‘De snelheidsverschillen worden te groot als je speed pedelec op het fietspad toestaat. Ik ben van mening dat elektrisch ondersteunde fietsen alleen moeten worden ondersteund tot maximaal 18 km.(medegezien het grote aantal ouderen die hun snelheid niet meer goed in schatten) Mijn mening is dat de speed pedelec een bedreiging is voor de andere gebruikers van het fietspad.
Reactiesnelheid
Gertjan van Dijk schrijft: ‘Ik heb het in Amsterdak Centrum al behoorlijk mis zien gaan tussen een elektrische fietser en een gewone fietser. De reactietijd die je hebt als gewone fietser op een el. fietser wordt door de hogere snelheid aanzienlijk verkort. Bij 45 km p/u wordt die reactie tijd nog vele malen korter, met deze snelheid niet toelaten op het fietspad. Verschillen in snelheden worden te groot.’
De hogesnelheidsfiets is een kans
Gezond
Erik Jansen schrijft: ‘Ik fiets twee keer per week naar mijn werk op en neer met een gewone E-fiets, 35 km enkele reis. Ik vind de reistijd te lang (1 uur 20 min) en ga daarom binnenkort zo’n snelle pedelec kopen. Ik zie grote kansen voor de pedelec als een milieuvriendelijke en gezonde aanvulling voor woon-werk verkeer-afstanden van >25 km. De E-fiets bevalt mij beter dan de race- of ligfiets voor een afstand van 35 km, maar iets sneller zou mooi zijn (zodat ik in een uur op mijn werk ben).’
Een auto minder
Taeke Overdijk schrijft: ’Ik ben nu 1198,5 km lang in het bezit van een Blue Label. Gemiddeld vier dagen per week rijd ik 50 km per dag, dat is heen en weer naar mijn werk. Ik woon op het platteland: voordeel minder verkeer en overzichtelijk, nadeel vaak veel wind. Maar met dit monster is niets een bezwaar. Nu kan ik met windkracht 6 tegen ook nog binnen een uur op mijn werk komen. Het gevaar van die 45 km valt wel mee: alleen met veel wind mee en voluit trappen, fiets je de ondersteuning uit.
Veilig en op mijn gemak voel ik me met die dikke banden, de hydraulische remmen en niet te vergeten de traploze versnellingsnaaf. Gevaar? Dat zit in de berijder. Je moet anticiperend, defensief rijden: op tijd waarschuwen dat je er aan komt, richting aangeven, je beheersen op drukke of smallere fietspaden. Bij dat laatste laat ik me helpen door weinig of geen ondersteuning in te zetten.
Hij kost een paar centen, maar een auto minder en geen kosten voor de sportschool en na 2 jaar is het pure winst!’
Buitengebied
Aart de Goojer schrijft: ‘Het lijkt mij een uitstekend idee voor forensen die verder weg wonen. Ik zelf woon 32 km. van mijn werk en ga zo nu en dan op de fiets. Voor woon-werkverkeer met afstanden boven de 30/40 km. lijkt het mij prima (sneller op het werk) en altijd te prefereren boven de auto (uit milieu- en gezondheidsoogpunt). Natuurlijk moet je je snelheid aanpassen aan het overige verkeer. 45 Km in de stad lijkt mij niet realistisch. Wel op lange rechte fietspaden in het buitengebied waar weinig overig fietsverkeer is. Rekening houden met anderen is natuurlijk altijd nodig. Maar misschien heb ik makkelijk praten: ik reis van Bovensmilde bij Assen naar Haren bij Groningen en daar is het op werkdagen nooit druk op de fietspaden.’
Handig
Jules Knuwer schrijft: ‘Zolang je maar niet zonder licht op de verkeerde weghelft fietst kan 45 km per uur reuze handig zijn, vooral op hoofdverkeersroutes, lange fietspaden en zo.’
Deftige wetgeving
Ronnius schrijft: ‘De speed pedelec is gewoon een kans die niet verloren mag gaan door conservatief denkende mensen.Waar rij je (met de fiets) het liefst tussen: een auto van 1,5 ton die 200 km/u kan of een speed pedelec van enkele kg die 45km/u kan? Dat laatste lijkt mij het veiligst.
Ik zou zeggen: met een deftige wetgeving toelaten.’
Anticiperen
Feike Hartman schrijft: ‘Zelf heb ik gekozen voor een victoria speed pedelec. Na een jaartje op en neer fietsen naar mijn werk (slechts 20km vv) kom ik tot de volgende conclusie. Ondanks dat je ondersteuning hebt tot 45km/u fiets je dit NOOIT. Waarom niet, het is gewoon te snel. Ook als je in de stad moet fietsen laat je het wel uit je hoofd want het is gewoon niet te doen. Gemiddeld rij ik tussen de 30-33 km/u wat goed te doen is en andere fietsers niet hindert. Natuurlijk rij ik wel eens sneller, ben de laatste om dat te ontkennen, maar smalle fietspaden nodigen daar niet toe uit. Omdat je sneller dan de “rest” bent ben je verplicht om beter te anticiperen op het overige verkeer. Je kijkt verder vooruit en doordat de speed pedelecs gewone fietsen zijn zie je ook meer dan bv een race fiets. Over het algemeen zijn de berijders van de speed pedelecs mensen die deze fiets gebruiken voor woon werk verkeer en veel over rustige wegen rijden. Ik stel voor dat zeker de tegenstanders eens een rondje gaan googelen voordat er allerlei negatieve meningen geuit worden. En waarom fiets ik met ondersteuning naar m’n werk? Ik werk als chauffeur met zeer onregelmatige werktijden en dan is het wel lekker om even sneller te fietsen. Alternatief is een auto of motor en dat wil ik niet meer. Ook is het beter voor mijn reuma om meer te bewegen en dit is een manier om alles redelijk in beweging te houden.’
Gezonde activiteit
Kitty Meijer schrijft: ‘Ik heb zo’n fiets, de bulls green mover e45. Voor mij een uitkomst omdat ik anders de afstand naar mijn werk niet kan overbruggen op de fiets(25km). Binnen de bebouwde kom fiets ik niet harder dan 20/25 km per uur anders moet ik idd op de weg gaan fietsen en daar voel ik mij tussen de auto’s niet zo veilig. Buiten de bebouwde kom fiets ik hard op de overzichtelijke fietspaden. Ik houd rekening met medeweggebruikers. Ik draag een fietshelm en een reflectiehes. Ik realiseer me dat ik hard ga. Echter gaan wielrenner net zo hard (zie strava) en zij zijn niet verzekerd. Ik heb nog niet meegemaakt dat wielrenners zich gepasseerd voelen door mijn ballon banden! Vaak heb ik leuke gesprekken of liften ze mee. Ik ben blij dat ik 6 uur per week een gezonde activiteit heb die ik met mijn fysieke gestel kan doen. Dat ik niet meer in de file sta, een positieve bijdrage lever aan het milieu en enorm geniet van de omgeving waar ik doorheen rijdt. Ik hoop dat er meer begrip komt voor de gebruiker van deze fietsen. Ik ken alleen gebruikers die functioneel vele kilometers maken die een dergelijke fiets aanschaffen. De aanschafprijs ligt gelijk aan een tweedehands autootje, een dergelijke fiets koop je niet zomaar. Laat mij graag fietsen!’
En de derde groep pleit voor creatieve oplossingen, zoals snelle fietspaden.
Constructief
J. Hollander schrijft: ‘Ik zou u een keer aanraden om op een bromfiets of met 45 km per uur op een speed pedelec op de rijbaan te fietsen. U wordt waarschijnlijk na 5 minuten van uw fiets gereden door een automobilist met haast. Het is levens gevaarlijk op de rijbaan als je niet harder gaat dan 45 50 binnen de bebouwde kom. Dus je moet het niet verbieden op het fietspad, maar je moet het constructief oplossen.’
Autovervanger
Weia Reinboud schrijft: ‘Een kans, maar trek het breder. Niet alleen deze fiets met veel ondersteuning, ook een ligfiets met weinig ondersteuning, een velomobiel idem (sommigen gaan daarin zonder ondersteuning al zo hard) en een ligfiets met zonondersteuning. 45 is misschien een grens omdat die ook bij brommobielen wordt gehanteerd, maar voor sommigen zal dat te langzaam zijn. Men moet NU al klaar zijn voor allerlei autovervangers die nog komen gaan!’
Niet afknijpen
Peter Alers schrijft: ‘Prima plan zo’n snelle elektrische fiets. Dat de fiets-infrastructuur te kort schiet is geen reden om snel fietsen af te knijpen. Als iedereen zich een beetje gedraagt…’
Speedfietsers
Ria Buisman schrijft: ‘Fietspaden voor de echte fietsers. Daar ben ik het helemaal me eens. Voor al die “speedfietsers” is de autorijbaan geen veilige oplossing. Er zouden afzonderlijke paden moeten komen. Daar zou de vogelvrije fietser voor in moeten zetten. Minder ruimte voor de auto, meer ruimte voor de fiets.’
Minder autokilometers
Gerard Woutersen schrijft: ‘Dat is nog 50% sneller dan de gemiddelde racefiets en net zo snel dan een brommer. Dus zeker NIET op het fietspad in de bebouwde kom. Voor forenzen zeker een uitkomst. Gaat volgens mij beslist minder kilometers in de auto betekenen.’
Bakkeleien
lakkie schrijft: ‘Technisch gezien goede ontwikkeling. Nu nog even bakkeleien over regelgeving, en over 5 jaar is het ingeburgerd. Hopelijk met niet al te absurde eisen vanuit de overheid. Maar wel op de rijweg met dat ding, snelheidsverschillen op een fietspad wil je niet. Zag er vorige week een langskomen, is wel heel gaaf idd. Echt het nieuwe vervoermiddel.’
Categorieën
