Lezersreacties: De onbereikbare stalling

‘Helaas heeft de fietsenstalling bij het station in Leeuwarden een zeer steile fietsgeul. Niet te doen met een driewieler. Naast het station is er een gelijkvloerse ruimte voor bakfietsen en driewielers, maar de gemeente heeft geen geld voor personeel om deze te bemensen. Mijn fiets staat dus altijd buiten bij het station en is regelmatig vernield. De gemeente heb ik vele malen aangeschreven, maar reageert niet.’

Anne-Lies 

Soms is er een nare onneembare trap, maar zijn de medewerkers van de stalling heel vriendelijk. Met een bel kun je hun hulp inroepen.

‘De stalling onder het stadhuis in Den Haag heeft een trap. Aan de bovenkant van de trap zit een bel voor als je hulp nodig hebt. Ik heb daar eenmaal gebruik van gemaakt toen ik geblesseerd was, en dat ging in alle vriendelijkheid. Ik heb mijn fiets afgegeven en kreeg mijn sleuteltje weer terug. Ook het ophalen ging probleemloos.’
Petra

‘In Beverwijk is een ondergrondse stationsstalling. Bovenaan de trap is een drukknop die je kan gebruiken om aan het personeel te vragen om je fiets naar beneden te brengen. Ik heb daar nog geen gebruik van gemaakt. In de stalling vraagt het personeel weleens of ze de fiets naar boven moeten brengen.’ 

Henk

NS en gemeenten zijn dol op tweelaagsrekken. In één keer past het dubbele aantal fietsen in een stalling. In theorie dan. De praktijk is weerbarstig.
‘De bovenrekken zijn vaak enorm zwaar om uit te trekken. Toen ik zwanger was heb ik mij daarom voorgenomen om het niet eens meer te proberen. Mijn voornemen was om mijn fiets dan maar gewoon bij de stallingbewakers in te leveren met de boodschap ‘Zoek maar een plek; ik haal hem vanavond wel weer op’. Het is nooit nodig geweest, maar ook nu zonder dikke buik vind ik het een enorme klus om mijn fiets in een bovenrek te stallen. En dan val ik inderdaad nog in de categorie ‘jong en fit’…’
Michelle

‘Bij station Leiden Lammenschans zijn hoog-laagrekken gekomen. Ik (55, minder goede gezondheid) krijg mijn e-bike echt niet in zo’n hoog rek: te zwaar, maar ook het stuur van fiets past er daarboven niet tussen! Dus eerst sta je te duwen om hem ertussen te krijgen en vervolgens zit je stuur klem achter een andere fiets en kun je er niet bij om de boel te ontwarren.’
Roos

‘Het station in Sittard heeft hoog-laagrekken. Als onder vol is, is het een probleem om je fiets te stallen. Ik ben gehandicapt. Ik heb al eens gevraagd een bord op te hangen: als je het kunt stal je fiets dan zoveel mogelijk boven. Er is niets mee gebeurd. Als je mensen zoveel mogelijk wilt laten bewegen (kabinetsbeleid), dan zijn dit soort zaken belangrijk. Heel veel mensen zitten juist op de fiets omdat ze een handicap hebben.’  

Ilse

‘In Nijmegen is een stalling met een mooie oprit/afrit die je fietsend kunt nemen. Gelukkig maar, want ik heb artrose. Ik kan heel goed fietsen. Maar een fiets omhoog tillen is echt niet te doen. De stalling is erg vol en vaak zijn er alleen nog plaatsen op de hoge rekken helaas. Het zou me veel waard zijn als alle plekken gelijkvloers zouden zijn.’
Anneke

‘In Sittard is tijdens bepaalde uren de ondergrondse bewaakte fietsenstalling ‘Ligne’ bereikbaar met lift. Maar je mag deze lift niet gebruiken. Ik had een blessure aan mijn knie en traplopen ging niet goed. Er werd aangeboden om mijn fiets naar boven te duwen, maar dan moest ik toch nog de trap nemen, wat pijnlijk was. Ook trap af ging met pijn gepaard. Lift gebruiken mocht niet omdat aan die uitgang geen controle is. Er zijn aansluitingen voor camerabewaking, maar die camerabewaking daadwerkelijk aansluiten zou te duur zijn.’ 

Constance

‘Ook bij Leiden Centraal is er zo een. Gloednieuw, maar met een erg onhandige trap. En ook geen lift ontdekt, wat zeker een goede aanvulling zou zijn. Ik ben al jaren lid van de Fietsersbond en weet dat die veel kan bereiken. Hoop dat het ook nu weer lukt.’

Trappen
‘Aandacht voor toegankelijkheid van fietsenstallingen is broodnodig. Veel stallingen zijn niet voorzien van een lift. Ik ben 32 en word gezien als jong en fit: ik fiets met gemak honderd kilometer op een dag. Maar ik heb ook een chronische knieblessure na een ongeval, waardoor ik van de orthopeed geen trappen meer mag lopen. Een paar treden gaat wel, maar niet meerdere trappen op een dag. Nu zijn dus veel stallingen totaal onbruikbaar voor mij, omdat je alleen met een trap er weer uit kan. Terwijl mijn blessure niet eens ongebruikelijk is en juist ook bij jonge fitte mensen voorkomt (ongeluk of blessure). Fietsen kan ik veel langer en beter dan lopen, dus dat is een uitkomst. Maar als je dan alsnog kilometers moet lopen omdat er nergens een normale plek te vinden is, dan word je gedwongen illegaal te stallen of af te zien van activiteiten.’
Sara

Met kind
‘Ook met een kind op de fiets zijn veel van dit soort stallingen onneembaar. Ik heb ook vaak vervloekt dat de gemeente denkt dat alleen jongeren fietsen (hoewel ik als student ook al bijna de Paradiso-stalling in Amsterdam niet uit kwam omdat ik nu eenmaal vrij klein ben).’
Anne Marije

Traplift voor fietsen
Veel lezers wezen op het bestaan van de traplift voor fietsers. Naar beneden wordt je fiets afgeremd door de wielen door een borstelbaan te leiden. En naar boven helpt een lopende band. Voor veel fietsers zeker een uitkomst. Maar wie door lichamelijke beperkingen geen trap kan lopen, zal deze traplift helaas niets oplossen.