Welke route kies jij? 

Binnen de stad en naar het station fiets ik meestal de kortste route. Hoewel de routes door de stad tegenwoordig erg moeilijk zijn geworden. Sommige routes zijn gewoon afgesloten zogenaamd vanwege corona en worden geblokkeerd door tafels en stoelen die steeds meer uitbreiden. Maar op zich is Middelburg mooi om te fietsen en er zijn geen fietspaden in het centrum. Ik hou niet van fietspaden. Want die dingen liggen meestal langs drukke autoroutes en die wil ik niet. Ik heb ook een grote hekel aan stoplichten. Maar soms kun je die niet omzeilen.
Riet uit Middelburg 

Voor de boodschappen bij een supermarkt rijd ik heen een andere route dan terug. Ik rijd zo met de klok mee en hoef dan minder straten over te steken. Bovendien is een kruispunt naast een spoorwegovergang andersom heel gevaarlijk. Gelukkig wordt de spoorwegovergang over een paar jaar afgesloten voor snelverkeer. De heenweg gaat lekker rustig over klinkerweggetjes door een gevarieerde woonwijk (max. snelheid 30 km/uur en de nodige verkeersdrempels) en de terugweg over een tegelfietspad langs een doorgaande weg waar auto’s 50 km/uur mogen rijden. Qua tijd is er nauwelijks verschil tussen de heenweg en de terugweg.
Frank 

Ik ben magazijnmedewerker bij een groot bedrijf in raambekleding en zonwering en fiets sinds 1999 liefst alle dagen van de werkweek naar mijn werk. Als ik drie dagen niet gefietst heb ben ik niet te genieten! Tegenwoordig heb ik een felblauwe Quest (velomobiel – red.) waarmee ik tussen de schoolkinderen naar mijn werk fiets. Sinds vorig jaar weet ik dat ik dagelijks langs één van de gevaarlijkste wegen van Nederland fiets omdat er langs de hele N640 heel wat stukken B-weg liggen met huizen en bedrijven die allemaal een uitrit hebben. Het fietspad is van de weg gescheiden door eikenbomen. Ik woon in Etten-Leur maar ben geboren in Hoeven en dat ligt halverwege mijn dagelijkse woon/werkrit. In Hoeven kan ik kiezen om door de polder te fietsen of rechtdoor langs meer bewoonde omgeving. Zeker in de zomer is het heerlijk om ‘s morgens om zes uur ‘door de polder te fietsen’. Je komt bijna niemand tegen. Mijn bedrijf ligt aan een dijk. Bij de poort is het vechten met de kap van de Quest en de klokkaart. Na de poort maak ik een rondje zodat ik met de achterkant voor het fietsenhok sta. En dan laat ik mijn quest zo achteruit het fietshok inrollen om hem te parkeren. Vind ik leuk! Na werktijd moet ik weer uitklokken en heel snel een rondje maken voordat de poort dichtgaat.
Rens

Ik herken dit. En ook ik probeer – als ik voldoende tijd heb – de fijnste route te kiezen ipv de snelste. In mijn woonstad ken ik uiteraard de opties en varieer ik zoveel mogelijk om onderweg veel te kunnen beleven (nieuw koffietentje, mooie gevels, veranderd kruispunt etc). In jullie opsomming van aantrekkelijke routefactoren mis ik de – voor mij – belangrijkste: zo min mogelijk gemotoriseerd verkeer. Fietsen langs auto-, motor-, bus- en bromfietsgeloei vind ik echt niet fijn. Nog erger zijn de uitlaatgassen die je dan onvermijdelijk inhaleert. Dus bij aantrekkelijkheid had ik verkeersluwe of geheel motorvrije routes met stip op één verwacht.
Carien 

Ik fiets altijd langer dan de kortste route. Want ik heb twee erg mooie routes van Castricum naar Alkmaar. Ik rij echt niet langs de drukke provinciale weg. Nog nooit gedaan in de zestien jaar dat ik mijn huidige baan heb. Een deel van de route is nu fietsstraat. De andere weg gaat deels langs weilanden, en in verte zie ik de duinen. Geen huis is er hetzelfde. Mooie oude boerderijen, mooie nieuwe huizen, mooie tuinen, mooie oude huizen. Elke keer zie ik wel iets nieuws. Ik heb mijn routes gemist, tijdens de coroa-tijd, toen we alleen maar thuis werkten. (Toen wel elke dag aan de wandel, met de ommetjes-app van de hersenstichting.) Als ik veel tijd over heb, fiets ik soms deels door de duinen terug. Het is ongeveer zestien kilometer.
José uit Castricum 

Ik fiets regelmatig op mijn e-bike van Zeegse naar Groningen, een kilometer of twintig. In het algemeen kies ik dan voor afwisseling van route: er zijn heel veel mogelijkheden en ik vind het leuk om niet altijd dezelfde route te fietsen. Een tweede factor is de tijd die ik heb: bij haast minder smalle kronkelpaadjes en de minste kilometers. Derde factor is waar ik moet zijn. Het oosten en het westen van de stad hebben andere logische aanrijroutes van verschillende soort. Ik denk meestal wel even na voor ik vertrek hoe ik zal fietsen. In mijn fietsgebied kronkelt namelijk de Drentse Aa, de A28 snijdt erdoor en de N34. Voor de deur moet ik al kiezen of ik links of rechts ga – lopend over de zandvlakte of met de fiets over het zandpad tot de verharde weg.
Met de e-bike vind ik stoplichten net zo irritant als ieder ander, maar erger ik me vooral aan de scherpe bochten waarmee wegbeheerders me willen dwingen om haaks een weg over te steken, terwijl ik door wil karren en prima om kan kijken. En aan de regulering rond de e-bike (nummerbord, helm, op de weg fietsen). Ik vind het vervelend dat de Fietsersbond daar ook in mee gaat. Ik denk dat we moeten insteken op ‘rekening houden met elkaar’ of zoals Lisa en Maartje zeiden: ‘let op elkaar’. En accepteer dat het wel eens fout gaat. Accepteer dat er risico’s zijn.
Wietske  

Ik vind de aantrekkelijkheid van een route ook meestal het belangrijkst. Daarnaast fiets ik graag rondjes en verschillende routes, één voor de heenreis en één voor de terugreis. Dat doe ik voor de boodschappen, voor het werk en ook bij andere fietsverplaatsingen of wandeltochtjes. Zelfs per auto geeft een rondje mij veel voldoening. Als ik ‘s ochtends naar mijn werk fiets neem ik altijd dezelfde route. Maar terug denk ik: “Hoe zal ik eens fietsen?” Heel vaak kies ik dan de route door het bos. Dat is aantrekkelijk en ontspannend. Deze route biedt ook steeds keuzemomenten, verschillende afslagen die allemaal ongeveer dezelfde kant uitgaan, maar wel langs even een ander stukje.
Jaap uit Lelystad

Ik rijd altijd dezelfde route van Sint Pancras naar Kolhorn op mijn elektrische fiets, ruim vijfentwintig kilometer. Ik heb de route in de vijf jaar dat ik deze fiets heb wel een paar keer aangepast. In eerste instantie heb ik een route gekozen waar ik geen stoplichten tegenkom. Al moet ik wel halverwege het spoor over, maar als ik hier één op de dertig keer moet wachten is het veel. Verder heb ik de route gewijzigd als ik vond dat de wegen te hobbelig zijn of te slechte stukken heeft. Ik rijd dus niet de kortste route maar vind het wel een prettige route. Met een gemiddelde snelheid van vijfentwintig kilometer per uur dus in een uur op mijn werk ben.
André  

Ik fiets in een kwartier naar mijn werk. Ik geef les op een vso – school (Voortgezet speciaal onderwijs – red). Heen fiets ik via het dorp Maartensdijk. Eerst langs het mooie fietspad door de wei, dan door Maartensdijk, op de fietsstrook met daarnaast veel rijdende  autos.
Op de terugweg rij ik door het bos: mooier en stiller. Ik denk dat deze terugweg langer is, en ik loop de kans wat vies te worden van het half verharde fietspad.
PS. Gemeten met de routeplanner blijkt de bosweg slechts 1 minuut langer.
Fetsje 

Ik woon in Amsterdam noord (dicht bij Zunderdorp), en werk in Amsterdam Buitenveldert. Als het even kan qua weer reis ik op neer met de fiets. In de vroege ochtend de min of meer kortste weg naar de Buiksloterplein pont, en dan dwars door de nog rustige binnenstad en via Zuid naar Buitenveldert. Tochtje van zo’n 12,5 km, weinig stoplichten en op dat tijdstip nog goed te doen. Op weg naar huis neem ik vaak een andere route. Het is dan in de binnenstad niet fijn meer fietsen, dus ga ik ‘over de Oost’ terug. Door het Beatrixpark, langs de Amstel, en Amstelstation, dan door Amsterdam Oost. Dan afhankelijk van de wind naar het Oostpontje, of over de bruggen en dan over fietspaden verder naar huis, zo’n 15 km in totaal. Enige plekje waar het even druk is, is rond de Berlagebrug. En variatie in routes heb ik genoeg, in de acht jaar dat ik deze routes nu fiets, is het volgens mij bij elkaar 1 week voorgekomen dat ik die gewoon kon fietsen, zonder om te moeten fietsen vanwege een wegopbreking.
Carla, Amsterdam

Omdat ik op een driewielfiets rijd, fiets ik graag over geasfalteerde paden, zodat ik niet te veel hobbel over ongelijke steentjes en keien. Ook fiets ik graag door een groene, waterrijke omgeving.
Rita

Sinds meerdere aanrijdingen met auto’s, kies ik (naast een helm/extra verlichting/rustig tijdstip), ook nadrukkelijk voor veilige fietspaden boven routes met risico’s. Paadjes door natuur, extra om, vrijliggende fietspaden of met een verhoging tussen de weg en het fietspad. Liever een stoplicht dan een (risicovolle) rotonde of voorrang waar dat dan niet of slecht gegeven wordt. Met mijn vouwfiets heb ik voorkeur voor goed asfalt. Kinderkopjes of oude klinkers zijn echt een verschrikking als je op kleine wielen met harde banden rijdt. Off road / schelpenpad helaas ook ongeschikt door de kleine wielen.
Sara

Voor mijn woon-werkverkeer kan ik gelukkig grotendeels door buitengebied fietsen over vrijliggende fietspaden zonder auto’s in de buurt. Recreatief maak ik graag gebruik van de routeplanner van de Fietsersbond en kies dan bij voorkeur voor autoluw. Zo ben ik al op heel veel mooie plekjes uitgekomen!
Egbert 

Ik fiets graag door. Dus kies bij voorkeur een route met zo min mogelijk situaties waar ik moet wachten voor een stoplicht of druk kruispunt. Van die gezellige kinderkopjes vind ik niet ideaal, maar een doorgaand onverhard fietspad door een hondenlosloopgebied vind ik in onze gemeente het stomste idee ooit.
Natascha 

Ik kies, zowel voor recreatie als voor naar de stad, zo veel mogelijk routes waar ik lekker door kan fietsen. In de stad dus stop(licht)arm en daarbuiten rustige wegen. Vermijd fietspaden, zeker nu met al die wandelaars die de weg volledig bezetten.
Iris 

Ik fiets vaste routes naar mijn reguliere bestemmingen. Ik heb deze routes gedurende de jaren geoptimaliseerd op prettig doorfietsen met minimaal extra meters. Ik begin met de kortste route en zoek dan naar vrijliggende fietspaden door het groen met zo min mogelijk stoplichten. Het verbaast mij dat een tunnel als onaantrekkelijk wordt gezien. Ik fiets juist er juist voor om zodat ik een kruising met stoplicht met een drukke weg kan vermijden. Het is ook persoonlijk. Ik fiets graag over een vrijliggend fietspad langs het kanaal. Mijn vrouw vindt dit juist niet prettig omdat het onverlicht is.
Renzo

Ik ben dol op het prachtige racepad tussen nijmegen en arnhem: fijn asfalt, breed, maar ook mooi uitzicht.
Leontien 

Het maakt uit of je jouw bestemming op een bepaalde tijd moet bereiken. Als je planning krap is, zul je voor de snelste route (moeten) kiezen. Nadeel van gehaast jakkeren naar je bestemming is dat je meestal langs drukke routes gaat. Routes met lawaai, vieze lucht en meer kans op conflicten (bijvoorbeeld snorfietsers die nog steeds op het fietspad rijden). Met opgefokt en zelfs slecht gehumeurd aankomen als gevolg.

De fietsrouteplanner van de Fietsersbond heeft mij geholpen om rustiger routes te vinden, vaak door parken. Dat maakt een hoop verschil, en scheelt nauwelijks extra reistijd. Als een fietser met een net-op-tijd-aankomen houding heb ik inmiddels toch geleerd: iets eerder van huis gaan scheelt een hoop gestress.

Soms moet ik het IJ in Amsterdam Oost oversteken. Dan kies ik liever voor de iets langere optie van de brug ten opzichte van de pont. Niet afhankelijk zijn van een dienst is nou juist het bevrijdende voordeel van fietsen tegenover het OV.
A uit Amsterdam

De ene keer wil ik doorkarren dan is een lekker glad wegdekje welkom. Maar de andere keer rustig toeren en over betonpaadjes door weilanden.
John

Over het olifantenpad … net als die andere fietsers.
Melis Jan 

Geasfalteerd, niet teveel schoolgaande kinderen, weinig stoplichten. Liefst buitengebied.
Liesbeth