Online jacht op gestolen fietsen

Siard Heidanus, wijkagent in Groningen (@POL_Heidanus):
‘Mijn tweets zorgen regelmatig voor blije mensen’

‘Ik twitter veel over gestolen fietsen; dat is in de binnenstad een groot probleem. Regelmatig zet ik een fiets op Twitter waar ik de eigenaar van zoek. Vaak zijn het fietsen waarvan ik weet dat ze gestolen zijn, maar waar geen aangifte van gedaan is. Mensen hebben de indruk dat het niet helpt om aangifte te doen of vinden het gedoe. Jammer, want fietsendiefstal is een heel vervelend probleem voor de burger en daar besteed ik veel tijd aan. In Groningen zie je dat verschillende typen fietsen worden gestolen. Overdag worden vaak de wat duurdere fietsen gestolen, waar je duidelijk meer dan een paar tientjes aan kunt verdienen. ’s Nachts zijn het de oudere fietsen, die meteen worden doorverkocht aan studenten. Die realiseren zich niet dat zij op dat moment helers worden. Daar staat een flinke straf op als je gepakt wordt. In Groningen is het zelfs verboden om op straat een fiets te kopen of verkopen. Dat maak ik als wijkagent mensen regelmatig duidelijk. Twitter is een mooi medium om dat soort informatie nog eens onder de aandacht te brengen. Daarbij zorgen mijn tweets regelmatig voor blije mensen. Ze ontdekken dat fietsendiefstal echt wel de aandacht van de politie heeft. We vinden zelfs gestolen fietsen terug dankzij Twitter. Zoals een tandem die heel brutaal uit de tuin van Christine van der Vorm werd gestolen. Die foto werd veel gedeeld, wat uiteindelijk leidde naar iemand die de fiets had zien staan in een tuin. De verwondering wanneer iemand via de politie zijn of haar fiets terugkrijgt is geweldig. Dat geeft mij als agent heel veel energie.’

De tandem van Christine van der Vorm werd gevonden via Twitter:
‘Heel veel mensen hebben het bericht gezien’
‘Op woensdagavond werd hij uit de tuin gestolen. Onze mooie tandem, waar wij zo graag op fietsen. Afgelopen zomer zijn we er nog mee op fietsvakantie geweest. Ik heb direct aangifte gedaan. Het is zo irritant als iemand je spullen pikt. Meteen na de aangifte ben ik gaan kijken of er twitterende agenten in de wijk waren. Ik zag het account van Siard Heidanus en heb hem een berichtje gestuurd met een foto erbij. Met het verzoek om dat bericht te retweeten. Dat deed hij en vrij snel werd het door de hele stad Groningen getwitterd. Heel veel mensen zagen dat bericht. Op vrijdag zag één van hen de bewuste fiets in een nabijgelegen tuin staan. Hij belde de politie. Agenten gingen kijken en vonden een heleboel fietsen, waaronder mijn tandem. Twee agenten brachten hem fietsend thuis. Ik vond het zo mooi. Niet alleen was ik blij dat onze tandem terug was, het liet ook zien dat we samen in de stad iets voor elkaar kunnen krijgen. De hele situatie heeft mijn mensbeeld uiteindelijk alleen maar verbeterd. En ik ben dankbaar voor zo’n betrokken wijkagent!’

Arno Weijermars, wijkagent in Den Haag (@wagvrederust):
‘Twitter scheelt ontzettend veel werk’

‘Of het nu een hond is die we vinden of een fiets die gestolen wordt; via Twitter bereiken we in korte tijd veel mensen. Dat scheelt ontzettend veel werk. Zo zat de eigenaar van die hond binnen een uur op het bureau. Daar doe je het toch voor. In Den Haag worden ontzettend veel fietsen gestolen. Vaak zijn het fietsen die een slecht slot hebben of niet goed vaststaan aan iets anders, op plekken achteraf waar geen camera’s hangen. Dat verrast me soms, want regelmatig zit er om de hoek een fietsenstalling waar je voor een habbekrats je fiets neer kunt zetten.

Kennelijk neemt niet iedereen die moeite. Steeds minder mensen doen aangifte. Terwijl dat voor ons als agenten belangrijk is. In veel gevallen is het gemakzucht. Dan zijn ze het kaartje met het registratie- of tagnummer van hun fiets kwijt en doen ze maar helemaal geen aangifte. Zo’n nummer maakt de kans dat we een fiets terugvinden absoluut groter, maar het is niet noodzakelijk. Als een eigenaar de fiets goed kan omschrijven, hebben we daar ook wat aan. Het gebeurt regelmatig dat we gestolen fietsen bij de eigenaren kunnen terugbrengen.

Als je een dakloze op een gloednieuwe fiets ziet waarvan het slot ontbreekt, dan weet je dat het niet klopt. Door een foto van zo’n fiets te delen via Twitter hebben we al meerdere keren de eigenaren teruggevonden, ook als er geen aangifte was gedaan. Ook doen we vaak een oproep. Dan krijgen we een aangifte binnen en vragen we via Twitter of iemand iets gezien heeft. Dat heeft nog niet tot echte resultaten geleid, maar wie weet komt dat nog. Via sociale media geven we burgers verder tips en waarschuwen we ze onder meer voor fietsendiefstal. Dat mensen hun fiets altijd ergens aan vast moeten zetten en kunnen letten op camera’s bij het parkeren van een fiets. Dat maakt de kans op diefstal kleiner. Als steeds meer mensen dat gaan doen, kunnen we er samen voor zorgen dat fietsendiefstal minder interessant wordt.’

Jean Louis Becker, wijkagent in Kampen (@POL_KampenWA01):
‘Het doel is het fietsendieven moeilijk te maken’

‘Ik zie Twitter als een soort afstandsbediening van mijn wijk. Als wijkagent kun je helaas niet altijd aanwezig in de wijk, maar je wilt wel bereikbaar blijven en bewoners polsen over wat ze vinden van bepaalde issues. Met Twitter bereik je razendsnel een flinke groep mensen. Fietsendiefstal is in Kampen een groot probleem. Alleen al in mijn wijk worden wel twintig fietsen per week gestolen. Een paar weken geleden hebben we gelukkig een aantal daders aangehouden. De druk is weer even van de ketel. We zien dat in Kampen alle soorten fietsen gestolen worden. Al is er een voorkeur voor elektrische en de wat nieuwere fietsen. Daders kijken vooral of er maar één slot op zit. Dan kunnen ze heel gemakkelijk een fiets meenemen. Met een haakje tillen ze die dan op, waardoor het lijkt alsof ze naast de fiets lopen. We hadden ook het vermoeden dat bepaalde dieven lopers hadden waarmee ze AXA-sloten konden openen. Dat soort informatie deel ik dan via Twitter. Door steeds slimmere steeltrucs is het moeilijk om dieven te betrappen. We zijn er uiteindelijk in geslaagd door lokfietsen (met gps-tracker, red.) in te zetten. Zo kwamen we bij een schuur uit, waar heel veel fietsen stonden. Wat het voor ons lastig maakt, is dat veel mensen geen aangifte meer doen. Terwijl wij dat nodig hebben. We zien vaak genoeg verdachten met een fiets die gestolen lijkt, maar waarvan we het niet zeker weten. Zonder aangifte is het moeilijk om iemand aan te houden. Soms lukt het wel en vinden we via Twitter de eigenaar. En door mensen via tweets te waarschuwen voor fietsendieven en hen erop te wijzen dat ze hun fietsen altijd ergens aan vast moeten zetten, hoop ik dat we het samen voor fietsendieven steeds moeilijker kunnen maken. Om uiteindelijk fietsendiefstal grotendeels uit de stad te kunnen bannen.’